Στο χωριό Μπάνη, ευρισκόμενο επί της όχθης του Αράχθου, βρισκόνταν μετά την απελευθέρωση της περιοχής της Άρτας ο 82ος ελληνικός σταθμός της οροφυλακής. Tο χωριό Μπάνη ερήμωσε λόγω πλημμύρας του ποταμού Άραχθου και οι κάτοικοί του μετοίκησαν στην Περάνθη και στη συνεχεία ίδρυσαν τον σημερινό Λουτρότοπο. Το παρακάτω κείμενο είναι η αναφορά που εστάλη από τους κατοίκους της κοινότητας προς τον Νομάρχη Άρτης΄, με την οποία ζητούσαν την μεταφορά του χωριού τους λόγω των πλημμυρών του Αράχθου και των θανατηφόρων πυρετών λόγω της ελονοσίας που σε διάστημα 4 χρόνων, όπως καταγράφεται στην αναφορά, είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο 200 νέων ανθρώπων, κατοίκων του χωριού….
“Αναφορά της κοινότητος του χωριού Μπάνη, κειμένου εν τη περιφερεία του Δήμου Άρτης.
Εν Άρτη, τη 10 Φεβρουαρίου 1888.
Το χωρίον μας Μπάνη κείμενον εντός της πεδιάδος της Άρτης ημισείαν ώραν από της βορείας παραλίας του Αμβρακικού κόλπου και επί της αριστεράς όχθης του ποταμού Αράχθου μαστίζεται κατά το πλείστον του χρόνου υπό καταστρεπτικών πλημμυρών και θανατηφόρων πυρετών. Ένεκα των συχνά συμβαινόντων εν τω νομώ Άρτης υετών ο ποταμός Άραχθος εξογκούται και μετά βιαίου ρεύματος κατέρχεται προς τας εκβολάς του, αλλ’ εκεί , όταν Νότιος πνέη, δυσχεραίνει περί την εκβολήν προσωπιπτόντων των θαλασσίων κυμάτων επί του στομίου αυτής. Τότε το ρεύμα του ποταμού στρέφεται προς τα οπίσω, η αμέσως μετά την παραλίαν πεδιάς πληρούται υδάτων, η δε πλημμύρα φοβερώς προσβάλλει το χωρίον μας μεταβαλλόμενον εις κινητήν λίμνην, ούτω δε αι μεν καλύβαι μας πλέον ή άπαξ από τετραετίας μετά των ζώων μας και της κινητής μας περιουσίας ηθελήθησαν να παρασυρθώσι, ημείς δε να πνιγώμεν εντός ύδατος ευρισκόμενοι και μόλις σωζόμενοι εις τας σκεπάς των καλυβών αναβαίνοντες. Μετά την πάροδον της πλημμύρας η ιλύς μέχρι γόνατος φτάνουσα παραμένει επί μακρόν χρόνο μεταβάλλουσα υμάς εις σκώληκας και πνίγουσα τα γεννήματά μας.
Της οικτράς ταύτης της δυστυχίας μας εικόνος αντελήφθησαν πλέον ή άπαξ οι προκάτοχοι υμών και οι κ.κ. Δήμαρχος και Νομομηχανικός Δ. Καλλίας, ο δε τελευταίος συνέταξε τη 20 Απριλίου 1886 την προς το Σ/ον Υπουργείον διά της από 13 Ιανουαρίου Π.Ε. αναφοράς μας, υποβληθείσαν έκθεσιν του, δι’ ης εγνωμοδότησεν ίνα το χωρίον μετατοπισθεί.
Εκτός των πλημμυρών και ένεκα αυτών τα έλη πολλαπλασιάζονται, οι δε θανατηφόροι πυρετοί εντεύθεν γενώμενοι και δι’ όλου του χρόνου τους κατοίκους μαστίζοντας, κατώρθωσαν, των δημοσίων αρχών εν γνώσει ουσών, να πέμψωσιν εις τον Άδην εντός τετραετίας υπέρ διακοσίας υπάρξεις, το πλείστον νεαράς.
Η μετατόπισις του χωριού μας επιβάλλεται και λόγω δικαιοσύνης και φιλανθρωπίας περί ον δε κύριε Νομάρχα, ότι θέλετε λάβει οίκτον διά τας πονεμένας και υπό του θανάτου θεριζομένας υπερεκατόν οικογενείας του χωρίου Μπάνη.
Παρακαλούμεν να ενεργηθώσι τα δέοντα όπως διαταχθή η μετατόπισις του χωρίου μας επί του παρακειμένου αυτώ βουνού της Αγυιάς, μέρους ευαέρου, υγειούς, προσφόρου δ’ όλως προς κατοικίαν ανθρώπων.
Ευπειθέστατοι
Οι πληρεξούσιοι της κοινότητος
Λάμπρης Παπαιωάννης
Τάτση Τζωρμανάς
Γούλα Γιανηπάνος
Γεωργάκης Παπάς,
Νικολός Γιωβάνης
Κολιός Γκάρας”
(Πηγή : ΓΑΚ, Κεντρική Υπηρεσία)
