————————
Η λέξη Γάβροβο προέρχεται από τη λέξη Γάβρος (όχι Γαύρος το ψαράκι ).
Σε πολλά ελληνικά λεξικά, όπως το λεξικό Μπαμπινιώτη, η λέξη δεν υπάρχει, ενώ σε άλλα, όπως το πρόσφατο Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, γράφεται με -υ-: γαύρος.
Πρόκειται για το δέντρο Γάβρος με την επιστημονική ονομασία Carpinus, που ανήκει στην οικογένεια Betulaceae (Σημυδοειδή: όπως και η σημύδα, η φουντουκιά κ.ά.) και στην τάξη των Φηγωδών (Fagales). Έχει κορμό με σκληρό ξύλο και το ύψος του φτάνει μέχρι τα 32 μέτρα. Είναι φυλλοβόλο και τα φύλλα του έχουν ωοειδές σχήμα με πριονωτή περίμετρο, μυτερή κατάληξη και μήκος 3-10 εκατοστά.
Στο Ιστορικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών βρίσκουμε και μια σχετική παροιμία με τον γάβρο: «Απ’ του γάβρου κράνα» («ἐπὶ ἀνικάνου μὴ δυναμένου νὰ κατορθώσῃ τι, ὡς ὁ γάβρος δὲν ἀποδίδει καρπὸν»).
Το όνομα Γάβρος σε διάφορους οικισμούς ανά την Ελλάδα είναι φυτωνύμιο και προέρχεται από το δέντρο “γάβρος”, κι αυτός με τη σειρά του, από τη σλαβική граб (γάβρος), που μέσω της πρωτοσλαβικής *grab(r)ъ ανάγεται στην ινδοευρωπαϊκή *grābʰ-. Όσο για τις καταλήξεις -οβο / -οβα προέρχονται στη συγκεκριμένη περίπτωση από σλαβική κατάληξη που δηλώνει τόπο και χρησιμοποιούνται στον σχηματισμό ονομάτων πόλεων: Μέτσοβο, Τσεπέλοβο κ.ά.
Υπάρχουν βέβαια κι άλλες ετυμολογικές προσεγγίσεις αλλά αναφέρονται σε διαφορετική γραφή της λέξης όπως “γαῦρος” (με περισπωμένη) = περήφανος, αλαζόνας και “γάββρος” = πέτρωμα.Μια πιο αναλυτική περιγραφή μπορείτε να διαβάσετε στο λινκ https://www.meteora24.gr/%CF%84%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%AD…/
Στη φωτο η “θέση Τούρκος στο βουνό του Γαβρόβου ή Γαβρόγου, έτσι τον λέγουν οι εντόπιοι διότι εκεί ο Καραισκάκης εφόνευσε τον συνοδόν του Τούρκον στρατιώτην, ο οποίος του επετέθη επί ανηθίκω σκοπώ, καθώς ανέβαινεν από την Σάριναν ( τοποθεσία εις το Γάβρογον, όπου σώζεται το πηγάδι σήμερον ακόμη) μεταφέρων εις ασκίον νερόν εις τον Τούρκικον σταθμόν του Αι -Λιά” (Φωτο και σχόλιο από ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΛΕΥΚΩΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΗΣ, Άρτα, 1971)
