ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΚΟΜΠΟΤΙ

ΣΠΗΤΗ
———
(Από το ανέκδοτον του Βηλαρά έργον εν τω χειρογράφω “ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΟ ΤΗΣ ΡΟΜΕΙΚΗΣ ΓΛΟΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΔΙΑ . 1822 τες 2 του Γενάρη. Γιανηνα”, και έχει ώδε κατά πιστήν μεταγραφήν εκ του πρωτοτύπου)

“Το σπητη ηνε η κατηκια τ’ανθροπου. Αφτο ηνε διο λογιον στροτο κε ψηλο. Εχη ληπον το σπητη περιοχη, οξοπορτα, αβλη, πηγαδη ή στερνα, χορησματα απανο κε κατο. Τα απανο λεγοντε χοτζερες, μεσιο, ή χημονιατηκο, κε μαγηριο, απεξω απ’ αφτα ηνε η σαλα ή κρεβατα, κε σ’αφτη η σκαλα. Τα αποκατο λεγοντε κατογια, κελαρια κε μπροστα σ’αφτα ηνε το χαγιατη, κε η καμαρες. Το σπητη εχη ακομα πλησταριο, αχουρη, αναγκιο ή χρηα………..το σπητη εχη πατομα, νταβανη κε σκεπη, εχη καβαλαρη κε ποδιες. Η σκεπη εχη ψαληδες, γρεντες, μησογρεντια, κοντογρεντια, σανηδια μπεταβρα, κεραμηδια, κε παπαδες ορθους ή δηπλα, ηγουν βαιστους. Το πατομα εχη πατοματερα κε σανηδια τεκνεδες, στηλους, ταμπανια. Τα σπητια εχουν κε δηπατα. Η αυλη ηνε στρομενη με ληθαρια, ή με πλακες……” (Πηγή : ΔΩΔΩΝΗ, Εικονογραφημένον Ηπειρωτικόν Ημερολόγιον, υπό Γεωργίου Κ. Γάγαρη, Εν Αθήναις,1895)

Στη φωτογραφία “Η οικία του Νικολάου Σκουφά εις το Κομπότιον Άρτης” (Φωτο από ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΛΕΥΚΩΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΗΣ, Άρτα, 1971)