———————————–
“….Μόλις πιάσουμε τη Σκούπα και με ταχύτητα 30 ή 40 χιλιόμετρα, με τσιμπημένη την ένταση στο μαγνητόφωνο η φωνή του Αλέκου Κιτσάκη “Tζουμέρκα μου περήφανα”, το μάτι μας αγκαλιάζει ακριβώς τον απέναντι δρόμο : Άρτα – Μπουλιάνα – Σγάρα – Άγναντα…Πράμαντα, αν έφτανε.
Να το πω Γολγοθά, λίγο θάναι.
Άντε ας το πω έτσι. Δεν ήταν μόνο Γολγοθάς για τους ανθρώπους, αλλά και για τις μηχανές των αυτοκινήτων της άγονης γραμμής. Οι οδηγοί, πραγματικοί ήρωες, προσπαθούσαν με χίλιους τρόπους να εξυπηρετήσουν το λαό της ορεινής Άρτας μεταφέροντας πραμάτειες από την πόλη στο χωριό αλλά και τους επιβάτες. Πολλές φορές με δική τους ευθύνη, αν δεν χωρούσανε μέσα στον Καρνάβαλο, πιασμένοι από το παράθυρο της πόρτας, στο φτερό, να ταξιδεύουν ώρες όρθιοι, παλεύοντας πότε με τη ζέστη, με τον αέρα, με το κρύο, με τη σκόνη, με την ορθοστασία, με τις ατέλειωτες λακκούβες και τις ατέλειωτες στροφές.
Η Μπουλιάνα ήταν στη μέση της διαδρομής ή για πάνω ή για κάτω. Εκεί, στο μαγέρικο του Τσιρώνη, κατέβαιναν για να ξεκουραστούν οι επιβάτες και ο οδηγός, αλλά και για να γευτούν αυτοί που μπορούσαν τη φασολάδα με μπόλικο λάδι. Οι περισσότεροι έπιναν λίγο νεράκι για να συνέλθουν……..
Ο καιρός κακός – και πότε ήταν καλός – το αυτοκίνητο βογκούσε σα περνούσε μέσα από τη λάσπη και δυστυχώς πολλές φορές οι τροχοί του ακινητοποιούνταν και περιστρέφονταν επί τόπου. Η φωνή του Βασίλη Λεμονιά ακούγεται σταθερή
-Κατεβείτε και σπρώχτε…………….
Να’ σου και η βλάβη! Από το πλησιέστερο τηλεφωνείο, ειδοποιούσαν το Γιαννακούλια Καπέλη. Αυτός είχε σπουδάσει γιατρός αυτοκινήτων, έδινε οδηγίες για τη βλάβη ή όταν η παρουσία του ήταν απαραίτητη με τα σχετικά εργαλεία και τα κατάλληλα ανταλλακτικά έδινε ζωντάνια στη χαλασμένη μηχανή.
Βασίλης Λεμονιάς, Βαγγέλης Κουτσοσπύρος, Γιώργος Κωστής, Γιώργος Καρακώστας, Χαρίσης, Θύμιος Γώγος, Γιάννης Στασινούλας, Πάνος Χουλιάρας, Κώστας Κλίτσας, Κώστας Λίας, Βασίλ’ Παππάς, Γιώργος, Σμύρ΄ς, Καλαμπάκος, Θόδωρος Γρύλιας, κι αν ξέχασα κάποιον δεν πειράζει.”
(Απόσπασμα από το βιβλίο των Χάρη Ε. Ζάχου και Χρήστου Τούμπουρου ΑΓΝΑΝΤΙΤΙΚΑ ΛΙΧΝΙΣΜΑΤΑ, Έκδοσης του Δήμου Αγνάντων)
Στη φωτογραφία κάπου στην Ήπειρο το 1950. Το λεωφορείο ακροβατεί σε κατσικόδρομο για να φτάσει στον προορισμό του.
———————————–
Φωτογραφία του τύπου του αυτοκινήτου “ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ” που εκτελούσε συγκοινωνία στον καινούργιο δρόμο. Οδηγός και ιδιοκτήτης του “Καρνάβαλου” ο Κωσταντίνος Αναγνωστάκης. Από το αρχείο του πρωτοπρεσβύτερου Νικολάου Δ. Κίτσιου, με σχόλιο όπως δημοσιεύτηκε στην ΑΡΤΗΝΗ ΕΥΘΥΝΗ, τ. 199, Ιούνιος 2008
