Το καλοκαίρι του 1898, επί δημαρχίας Ευάγγελου Π. Γαρουφαλιά, τοποθετήθηκαν οκτώ νέα φανάρια στο δρόμο προς τον Αμυντικό Στρατώνα, το δε άναμμά τους ανατέθηκε στον Διοικητή της πυροβολαρχίας « ίνα δια των πυροβολητών του ανάπτονται οι φανοί εκτός των σεληνοφεγγών νυκτών».
Στη συνέχεια, επί δημαρχίας Αντωνίου Π. Γαρουφαλιά, το 1907, διατέθηκε το πόσο των 4000 δραχμών για αγορά φανών νέου συστήματος και σιδερένιων φανοστατών. Ο Γιάννης Τσούτσινος γράφει: “Το 1895 ο νυχτερινός φωτισμός είναι ανύπαρκτος, μονάχα 30 με 40 φανάρια πετρελαίου πασχίζουν να φωτίσουν όλη την πόλη. Φανάρια οινοπνεύματος τοποθετήθηκαν το 1907. Τότε στο κεντρικό δρόμο τοποθετήθηκαν και 10 επιπλέον φανάρια γκαζολίνης των 100 κηρίων και στην πλατεία Σκουφά ένας γίγαντας για την εποχή εκείνη, ένα φανάρι γκαζολίνης των 600 κηρίων”.
Η ηλεκτροδότηση της πόλης έγινε επί δημαρχίας Μιχαήλ Πατσαλιά. Το 1915 εγκρίθηκαν τα πρακτικά της δημοπρασίας και ανατέθηκε ο ηλεκτροφωτισμός της Άρτας στην εταιρεία Γιαγκοπούλου. Ωστόσο το σχέδιο ματαιώθηκε λόγω της ανάμειξης της Ελλάδας στον πόλεμο και της αδυναμίας εισαγωγής από το εξωτερικό των αναγκαίων μηχανημάτων. Τελικά η σύμβαση ηλεκτροδότησης της πόλης υπεγράφη στις 24/10/1924 από την εταιρία Θεμιστοκλή Γκινάκα και Σία και Αφών Ισραήλ Μπορόθες.
Τέλος επί δημαρχίας Γεωργίου Καζαντζή (1925-43) επεκτάθηκε ο δημοτικός ηλεκτροφωτισμός στην αρχή προς τη Γέφυρα, Κουτσομύτα , Στρατώνα και αργότερα σε όλους τους δρόμους και τις πλατείες της πόλης…..(ΑΡΤΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, Γ. Τσούτσινος, 2001)
Στη φωτογραφία καρτ-ποστάλ με μια άλλη άποψη του Αμυντικού Στρατώνα από τη συλλογή ΕΛΙΑ…..
