————————
“Τα σπίτια είχαν απλή αρχιτεκτονική δομή. Το σχήμα τους ήταν ορθογώνιο παραλληλόγραμμο ή τετράγωνο. Ήταν μονοκατοικίες ισόγειες ή διώροφα κτίρια που είχαν και το κατώγι τους……..Τα διώροφα σπίτια είχαν εξωτερική πέτρινη σκάλα που τα σκαλοπάτια στις άκρες τους στολίζονταν με λουλούδια με ασβεστωμένες γλάστρες.
Σε ό,τι αφορά τους εξωτερικούς τοίχους, αυτοί χτίζονταν με πέτρες από « άγρια ζωνάρα». Οι πέτρες αυτές βρίθουν στο υπέδαφος γύρω στις ράχες του Ζυγού, κι όταν κοπούν έχουν το γαλάζιο χρώμα του ουρανού. Για να τις βρουν οι κάτοικοι έσκαβαν σε ορισμένο βάθος, στο χώρο που έβλεπαν ότι περνούσαν οι ζωνάρες. Αφαιρούσαν το χώμα γύρω από τις μεγάλες ζωνάρες και με τα σκαμπάνια και τους λοστούς τις έβγαζαν έξω. Ύστερα με υπομόχλια και με τις βαριές τις έκοβαν στα μέτρα που ήθελαν. Τα “μπχαρολίθια” που έπρεπε να είναι μεγάλα τα έφτιαχνε ο μάστορας εκεί, επί τόπου, για να μετακινηθούν στη συνέχεια. Το πάχος των ζωναρών κυμαίνεται συνήθως από 10-30 εκατοστά……Αφού στη συνέχεια συγκέντρωναν σε σωρό τις πέτρες, φίλοι και συγγενείς του ιδιοκτήτη του μελλοντικού σπιτιού, βοηθούσαν να μεταφερθούν αυτές στο οικόπεδο όπου θα χτιζόταν το σπίτι. Η μεταφορά τους γινόταν με ζώα ή με καρότσια ή ακόμα και στις πλάτες αν το σπίτι θα χτιζόταν εκεί κοντά…..”
(Πηγή : ΖΥΓΟΣ – ΛΕΒΙΤΣΙΚΟ, Κ. Χρήστος, Αθήνα, 2000)
Στη φωτογραφία το αρχαιότερο παραδοσιακό σπίτι του Ζυγού με πέτρινες κολώνες στο πρόθυρο στέγαστρο που χρονολογείται πάνω από 250 χρ. από το ίδιο βιβλίο.
