————————-
“Το 1982 η Μαίρη Χήτα με τηλέφωνα και επισκέψεις κατ’ οίκον, έπεισε κάμποσες γνωστές της κυρίες να ντυθούν μασκαράδες και να βγουν όλες μαζί στο κεντρικό δρόμο της πόλης. Έτσι ξεκίνησε το καρναβάλι των γυναικών το οποίο διατηρείται μέχρι και σήμερα.
Στην αρχή είχε τον χαρακτήρα μιας παρέας, που έβγαινε στην οδό Σκουφά ατάκτως, έχοντας η κάθε μία από τις συμμετέχουσες τη δική της μεταμφίεση. Έκαναν την βόλτα τους και κατέληγαν σε κάποιο χορευτικό κέντρο για να ξεφαντώσουν. Το πρόγραμμα εκτός από γλέντι περιελάμβανε και ευτράπελα δρώμενα.
Ήταν μόνο γυναίκες, μέσης ηλικίας, παντρεμένες και υποσυνείδητα είχαν ξεκινήσει αυτή την ιστορία, από την παρόρμηση να πάρουν μέρος σε μια γιορτή, μια διασκέδαση, χωρίς την συνοδεία των συζύγων τους, πράγμα που παλιότερα ήταν αδιανόητο κι εκείνη την εποχή ακόμα ταμπού. Η μεταμφίεση τις απελευθέρωνε και τις βοηθούσε σε αυτό το τόλμημα.
Με τον καιρό σ’ αυτή την εκδήλωση συμμετείχαν όλο και περισσότερες γυναίκες διαφόρων ηλικιών κι έτσι το καρναβάλι μεγάλωσε, απέκτησε τη μορφή οργανωμένης παρέλασης ομάδων μασκαρεμένων, ενώ αργότερα προστέθηκαν και άρματα.
Τα μέλη των ομάδων πλέον έχουν ομοιόμορφη μεταμφίεση, ή παρουσιάζουν κάποιο θέμα, με επικρατέστερη την πολιτική σάτιρα. Η δράση συμβαίνει εν κινήσει, δεν έχει λόγο προφορικό, αλλά υπάρχουν επεξηγήσεις, συνθήματα και τσιτάτα σε πλακάτ και ταμπελίτσες. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο ενδυματολογικό μέρος, όπου επικρατούν τα σχήματα, τα χρώματα, ενώ τα αστεία και τα λογοπαίγνια είναι καλοπροαίρετα και εύληπτα. Κάποιες φορές και οι κατασκευές επί των αρμάτων είναι αξιόλογες.
Το όλον θέαμα συνοδεύεται από μουσική στους ρυθμούς της σάμπας, της ρούμπας και του μάμπο, που ακούγεται από μεγάφωνα, ενώ οι παρελαύνουσες ακολουθούν ελεύθερα, χωρίς χορογραφία, ή συγχρονισμό.
Τα τελευταία χρόνια συμμετέχουν και άνδρες. Ο κόσμος συνωστίζεται αριστερά και δεξιά του δρόμου για να παρακολουθήσει και να αναγνωρίσει κάτω από τις μάσκες τα πρόσωπα και οι πιτσιρικάδες παρεμβαίνουν με κομφετί και σπρέι αφρού.” (Άρθρο του Σωτήρη Σαρλή, όπως δημοσιεύτηκε στο χρονολόγιό του στο Facebook)
———————
Στιγμιότυπο από τον καθιερωμένο χορό που γινόταν μετά το πέρας του “Καρναβαλιού των Γυναικών” συνήθως στο Ξενία ή σε κάποιο άλλο κέντρο διασκέδασης. Εδώ στην ταβέρνα “Πέτσας”, στο δρόμο προς τους Κωστακιούς, στις αρχές την δεκαετία του ’80. (Φωτο από αρχείο Μπέμπας Αλίβερτη – Γιαννοπούλου)
