———————-
“Μετά την “αναθεματισμένη” συνθήκη του Βερολίνου που μοίρασε την περιοχή της Άρτας στα δύο, ένθερμοι ελληνόβλαχοι οι Συρρακιώτες έστειλαν αντιπροσώπους – μαζί τους και ο πατέρας του βουκολικού μας ποιητή, ο Δημήτρης Κρυστάλλης – να ζητήσουν από την περιοδεύουσα οριοθετική επιτροπή την προσάρτηση και του Συρράκου στο ποθούμενο ελληνικό έδαφος. Όταν δε ο Απόστολος Μαργαρίτης, επιθεωρητής των ρουμανικών σχολείων στα Βαλκάνια, ζήτησε από τον κάπως ξεπεσμένο οικονομικά τσέλιγκα Κρυστάλλη να του δώσει το γιό του Κώστα (νεοσσό ακόμα ποιητή) για να τον πάει στο Βουκουρέστι “να σπουδάσει δωρεάν και να γίνει μεγάλος άνθρωπος”, ο βλάχος γεροτσέλιγκας τον κάρφωσε:
-“Ούτε το σκυλί μου δεν σου δίνω να το πας στη Βλαχιά……”
Η ανταπόκριση αυτή βρέθηκε στη «Φωνή της Ηπείρου», της 30ης Οκτωβρίου 1892.”
(Πηγή : Άρθρο του Γιάννη Πινδέα με τίτλο «Τουρκικές βαρβαρότητες στο Συρράκο», Ηπειρωτική Εταιρεία, τχ.148, 1989)
Στη φωτογραφία “Το πατρικό σπίτι του ποιητή Κώστα Κρυστάλλη στο Συρράκο”
(Φωτο από αρχείο Π. Γεωργιάδη)
