Ψυχοσάββατο αύριο, πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, το πρώτο από τα τέσσερα Ψυχοσάββατα του έτους. Στην εκκλησία κατέφθαναν στολισμένα μικρά πιατάκια, με τη λευκή τη ζάχαρη να σκεπάζει το βρασμένο στάρι και πάνω της, ένας λιτός σταυρός από τριμμένη κανέλλα ή λευκά αμύγδαλα, για να είναι, όσο γίνεται, πιο καλλωπισμένα. Στολισμένα, λοιπόν, τα πιάτα στη σειρά, μ᾿ ένα κερί στο καθένα πάνω του να φέγγει και συνάμα να «μελετά» τα ονόματα, για όσους έγινε το κόλλυβο αυτό, αλλά και για τους πάππου-προς-πάππου, δηλαδή, όλους εκείνους που έχουν γραφεί τα ονόματά τους στο χαρτί, που παραδίδεται με τη λειτουργιά για μνημόνευση στον ιερέα.
Διαβάζουμε στο βιβλίο της κ. Παναγιώτας Λάμπρη Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ ……….«Η συνταγή για την παρασκευή της λειτουργιάς είναι πασίγνωστη. Εκείνο όμως, το οποίο δικαιούται μνείας, είναι πως η νοστιμιά των λειτουργιών που έφτιαχνε η μάνα μου καθώς και οι άλλες γυναίκες της μικρής πατρίδας, οφείλονταν τόσο στην τέχνη τους, όσο και στο αλεύρι με το οποίο τις ζύμωναν, το οποίο ήταν από διαλεχτό σιτάρι ψιλοαλεσμένο στο μύλο του χωριού! Μια ενδιαφέρουσα συνήθεια, η οποία συνδέεται με το ζύμωμά της, είναι εκείνη που υπαγόρευε στις νοικοκυρές να ζυμώνουν μεγαλύτερη ποσότητα ζύμης, για να φτιάχνουν, εκτός απ’ τις κανονικές λειτουργιές και μικρές, τα λεγόμενα λειτουργόπουλα. Αυτά τα λειτουργόπουλα, τα οποία περιμέναμε πώς και πώς να βγουν απ’ τη γάστρα, για να τα γευτούμε, θυμίζουν τα «προφούρνια», τα μικρά ψωμιά που ψήνονταν νωρίτερα από τα κανονικά και τα έτρωγαν μόλις έβγαιναν από το φούρνο…..».
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το συγγραφικό έργο της κ. Παναγιώτας Λάμπρη στο λινκ http://users.sch.gr/panlampri/…
