“….Μετά την κατοχή, που ο Κάμπος για πολλούς έγινε μόνιμο χειμαδιό, εκτός απ’ τα τουρλωτά αχυροκάλυβα, άρχισαν σιγά σιγά να εμφανίζονται και τα σπιτοκάλυβα. Αυτά ήταν ένα είδος σπιτιού με τοίχους από τσατμά με καλάμια και λάσπη. Άλειφαν την καλύβα με λάσπη περίπου στο 1,5 μέτρο . Με τον τρόπο αυτό την έκαναν πιο ζεστή και πιο στέρεη. Επίσης άνοιγαν μικρά παραθυράκια για να βγαίνει ο καπνός γιατί την ώρα της γάστρας έσταζε μέσα και το κουνάβι που λέει ο λόγος…..” (Πηγή : Λεύκωμα ΣΥΡΡΑΚΟ, ΠΕΤΡΑ – ΜΝΗΜΗ – ΦΩΣ, Συρράκο, 2004)
Στη φωτογραφία του Κ. Μπαλάφα “Σπιτοκάλυβο στον κάμπο της Άρτας” (Πηγή : Λεύκωμα ΗΠΕΙΡΟΣ, Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα, 2003)