“Είναι χειμώνας του 1944, κοντά στα ριζά των Τζουμέρκων, στην Ήπειρο και συγκεκριμένα ανατολικά του Άραχθου ποταμού, στο Βουλγαρέλι, και μόλις έχει υπογραφεί η συμφωνία της Πλάκας (29 Φεβρουαρίου) για τον τερματισμό των εχθροπραξιών μεταξύ ΕΛΑΣ και Ε.Δ.Ε.Σ. Εκεί πέρα εγκαθίσταται η VIII Μεραρχία του ΕΛΑΣ με στρατηγό τον Γ. Αυγερόπουλο και τον νέο καπετάνιο, φοιτητή της νομικής Θωμά Πάλλα (γνωστό στο κοινό ως Κόζιακα). Ο Γ. Κοτζιούλας παρέμεινε στη μεραρχία και ξεκινά ένας χρόνος -μέχρι και τον αφοπλισμό των ανταρτών- ιδιαίτερα δραστήριος και διαφορετικός για τον ίδιο. Ήταν εκεί, λοιπόν στο Βουργαρέλι, που με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου παρότρυναν τον Κοτζιούλα να γράψει ένα καινούργιο θεατρικό έργο για να παιχτεί με την ευκαιρία της γιορτής. Η μεγάλη ανταπόκριση των ανταρτών υπήρξε η αφορμή να ξεκινήσει να γράφει κυρίως μονόπρακτα έργα με κοινωνικά μηνύματα, έργα που να εξυπηρετούν τον αγώνα και να έχουν να προσφέρουν στην Αντίσταση. Ο θίασος που δημιουργήθηκε, πήρε το όνομα «Λαϊκή σκηνή», ως καλλιτεχνικό τμήμα της VIIIης μεραρχίας του ΕΛΑΣ και διευθυντή τον Κοτζιούλα, κατόπιν προτροπής του συμβουλίου της ΕΠΟΝ Άρτας.
Η «Λαϊκή σκηνή» περιοδεύει από το καλοκαίρι μέχρι και τις αρχές του 1945 σε πολλά χωριά και περιοχές της Άρτα και ειδικότερα γύρω από τα Τζουμέρκα. Ο σκοπός του θιάσου που φαίνεται μέσα από την τυπωμένη διακήρυξη της «Λαϊκής σκηνής», είναι η διαφωτιστική ψυχαγωγία των ανταρτών και των κατοίκων.
Η εν λόγω εργασία αναδημοσιεύει ένα μεγάλο μέρος από το αφιέρωμα στο ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ που πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Θέατρο», (τεύχος 53-54, Σεπτέμβρης – Δεκέμβρης 1976). Περιλαμβάνει επίσης απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης που πήρε ο Κωσταντίνος Κοτζιούλας (γιός του ποιητή) από τον Φώτη Ροντογιάννη, στην οποία περιγράφει την εμπειρία του ως μέλος της Λαϊκής Σκηνής στην Άρτα. Α.Κ.” (Πηγή : Από τον πρόλογο της εργασίας για το Θέατρο στα Βουνά του Γ. Κοτζιούλα, της Αναστασίας Γ. Καρρά, που μπορείτε να την διαβάσετε στο λινκ https://doxesdespotatou.com/wp-content/uploads/2023/05/ΤΟ-ΘΕΑΤΡΟ-ΤΟΥ-ΒΟΥΝΟΥ.pdf)
Στο εξώφυλλο της εργασίας, σκίτσο τού Γιώργου Κοτζιούλα, καμωμένο από τον αντάρτη καλλιτέχνη Δημήτρη Μεγαλίδη, που παρότρυνε τον Κοτζιούλα να κάνει θέατρο. Το σκίτσο έχει την υπογραφή του Κοτζιούλα και αυτόγραφη χρονολογία και τόπο : Βουργαρέλι, 20 /3 /44
