- Πάψτε γυναίκες τα κλάματα, πάψτε τα μοιρολόγια,
και πέστε ένα ξενιτικό για τους ξενιτεμένους.
Τα ξένα έχουν βάσανα, μεγάλη καταφρόνια.
Στην ξενιτιά αν αρρωστείς, κανείς δεν σε ζυγώνει,
δεν έχουν μάνα με καυμό και αδερφή με πόνο.
- Μην κλαίτε τους καλότυχους, τους καλοπεθαμένους,
Να κλαίτε τους κακότυχους, τους κακοπεθαμένους
Που χάνονται στην ξενιτιά, μεσ’ στα νοσοκομεία.
Σαν βόγγιξαν ποιος τ’ς άκουσε, σαν έκλαψαν ποιος τ’ς είδε,
Κρύο νερό σαν γύρεψαν, ποιός πάει να τους το δώσει…
- Για πιάστε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω,
Να χαιρετήσω τα βουνά και τις κρύες βρυσούλες
Ν’ αφήσω γειά στο σπίτι μου και γεια στα παιδιά μου
Να τ’ς πω να μη με καρτερούν, να μη με περιμένουν,
Εγώ θα πάω στη λησμονιά, που αλησμονιούνται ο κόσμος,
Αλησμονάν οι μάνες τα παιδιά κι οι αδερφές τ’ αδέρφια,
Αλησμονιούνται και τ’ αντρόγυνα, τα πολυαγαπημένα.
Θα χορταριάσει η πόρτα μας, θα βγάλει πικρό χόρτο,
Που τρων’ οι μάνες τις κορφές κι οι αδερφές τους κλώνους,
Κι αυτές καλές νοικοκυρές κι αυτές το ξεριζώνουν,
Που έχασαν τον άντρα τους, τον ίσκιο του σπιτιού τους.
- Σήκω ………. μ’ να φύγουμε, στο σπίτι μας να πάμε,
σε καρτερούνε τα παιδιά, η δόλια σου η γυναίκα,
σε καρτερούν τ’ αδέρφια σου κι η δόλια σου η μάνα.
Πάρε κυρά μ’ την έγνοια σου και την απόφασή σου,
Στο σπίτι σου δεν έρχομαι, στην πόρτα σου δεν μπαίνω,
Ούτε και στο τραπέζι σου θα κάτσω για να φάω
Θα μαραθούν τα μάτια σου αν δούνε τα δικά μου,
Θα μαραθούν τα χέρια σου, τα ρούχα μ’ αν μου πλύνεις…..
Στη φωτογραφία : 1938 “Μεταθανάτιο στιγμιότυπο από την κηδεία του Κων/νου Κουτσοδήμα, αξιωματικού της αστυνομίας, ετών 28”. (Από το αρχείο της Θεοδώρας Διαλετή)
Για τα μεταθανάτια πορτραίτα μπορείτε να διαβάσετε στο λινκ https://doxesdespotatou.com/to-metathanatio-portraito-toy-19oy-aiona/
και στο λινκ https://doxesdespotatou.com/to-proimo-fotografiko-parelthon-tis-ar/
