“………Ύστερα από πολλές ενέργειες και συνεννοήσεις έγινε τρόπος να έρθει το πρώτο στέλεχος του μονίμου θιάσου. Ήταν απ’ το Βουργαρέλι, γνώριμος από χρόνια στην Αθήνα, όπου εργαζόταν σ’ εστιατόριο. Αυτός είχε καλλιτεχνικές ικανότητες και μάλιστα πολλών ειδών. Έπαιζε ρόλους σοβαρούς και κωμικούς, μπορούσε να ντυθεί σα γριά, ήξερε από τεχνικά, τραγουδούσε ωραία, ζωγράφιζε κιόλας. Φάνηκε πολύτιμος συνεργάτης και απαραίτητος προπάντων στα τεχνικά. Δυσκολεύτηκε όμως πολύ να μας τον αφήσει η οργάνωση του χωριού του. Τους ήταν χρειαζούμενος κι εκεί, για διακοσμήσεις κλπ. Έμεινε ως το τέλος μαζί μας, πασίγνωστος ως Μπισκοτέν.
[Σημείωση : Πρόκειται για τον Γεώργιο Μ. Παπαδόπουλο, ο οποίος λόγω συνωνυμίας με τον ιδρυτή της βιομηχανίας μπισκότων Παπαδοπούλου, συχνά όταν συστήνονταν σε αγνώστους χρησιμοποιούσε χαριτολογώντας τον τίτλο «Γεώργιος Παπαδόπουλος – Μπισκότα Παπαδοπούλου, απ’ όπου και το παρατσούκλι «Μπισκοτέν» ». (Μαρτυρία Κ. Μπανιά).
Ο Γεώργιος Μ. Παπαδόπουλος ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος από το Βουργαρέλι. Έκθεση έργων του έγινε στην Άρτα το 1928. Στην έκθεση αυτή πουλήθηκαν όλα τα έργα που εξέθεσε, κάπου 40, και 3 έργα στην Πανελλήνια Έκθεση στο Ζάππειο, όπου είχε εκθέσει σαν μαθητής της Σχολής Στύλου & Βυζαντίου, όπου είχε φοιτήσει για ένα χρόνο (Πετρονικολός, 1977). Η Πρώτη Ελεύθερη Σχολή Ζωγραφικής ιδρύθηκε το 1934 από τη ζωγράφο Αλέκα Στύλου-Διαμαντοπούλου και τον Περικλή Βυζάντιο και λειτούργησε με επιτυχία έως την Κατοχή.] (Πηγή : “Γ. ΚΟΤΖΙΟΥΛΑ, ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ, (ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΘΙΑΣΟΥ) ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΘΗΝΑ/1946”, Α. Καρρά)
Προσωπογραφία του Γ. Παπαδόπουλου – Μπισκοτέν (έργο του ιδίου)
