Η Αμβρακία εκτός από μεγάλη ναυτική δύναμη, ήταν γνωστή στην αρχαία εποχή για τις Αμβρακίδες ή Αμβρακίδια, υποδήματα ονομαστά σε όλη της Ελλάδα. Οι Αμβρακίδες ήταν γυναικεία σαντάλια. Υπάρχουν δυο αναφορές στις Αμβρακίδες.
Η πρώτη αναφορά γίνεται από τον Ηρώνδα ή Ηρώδα, ο οποίος ανήκει στους ποιητές των Ελληνιστικών χρόνων, για τους οποίους γνωρίζουμε ελάχιστα. Ο Ηρώδας χαρακτηρίζεται ως μιμογράφος, γιατί το ποιητικό του έργο περιλαμβάνει ποιήματα Ιωνικής διαλέκτου, τα οποία ονομάζονται μίμοι ή μιμίαμβοι, δηλαδή μίμοι γραμμένοι σε ιαμβικό μέτρο.
Οι μίμοι αποτελούσαν σύντομες κωμικές περιγραφές ακόλαστων περιστατικών του καθημερινού βίου με στοιχεία αυτοσχεδιασμού (φάρσες). Επειδή αρχικά το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας δεν αναγνωριζόταν από τους ιστορικούς και φιλοσόφους, οι πρώτες αναφορές σε αυτό εμφανίστηκαν τον 4ο αιώνα π.Χ.
Στον έβδομο μίμο του έργου του Μιμίαμβοι, τον Σκητέα (192 στίχοι) παρουσιάζεται η Μητρώ να οδηγεί στο υποδηματοποιείο του Κέρδωνα φίλες της, για να αγοράσουν υποδήματα και αφού συζητούν για την τιμή, δοκιμάζουν τα υποδήματα.
“……..Πρέπει να τα προβάρετε,
κυρίες μου, και ύστερα στο σπίτι σας να πάτε.
Φορέστε τα. Μοντέρνα αυτά· μεγάλη ποικιλία·
Σικυώνια, Αμβρακίδια, κοριτσίστικα, γυαλιστερά,
πολύχρωμα, καννάβινα, κρόκινα, παντοφλέ,
Ιωνικά, μποτίνια, βραδινά,
μποτάκια, ξώραφα, πέδιλα, πολυτελή,
κόκκινα, μυτερά, χωρίς τακουνάκι· τί επιθυμεί
της καθεμιάς σας η ψυχή πέστε μου. Έτσι θα καταλάβετε
γιατί οι γυναίκες και οι σκύλοι τρώνε τα δέρματα…..”(Ηρώδας, 7.57)
Μια δεύτερη αναφορά στις αμβρακίδες γίνεται από τον Ιούλιο Πολυδεύκη, έναν Έλληνα ρήτορα, σοφιστή, φιλόσοφο, λεξικογράφο και γραμματικό που άκμασε περί το 180 μ.Χ.. Στο έργο του «ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟΝ», κεφάλαιο 7, γράφει χαρακτηριστικά :
“….αι δε βαυκίδες πολυτελές ην υπόδημα, κροκοειδές γυναικείον. Γυναικεία δε και τα άφρακτα, οπισθοκρηπίδες, παννάβια, γυμνοπόδια, περίβαρα, νυκτιπήδηκες, μεσοπερσικαί, φιττακίδες, Σελευκίδες, νοσσίδες, Αμβρακίδες, αμφίσφυρα, ακροσφύρια…….”
Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να βρούμε κάποιο σκίτσο για τις αμβρακίδες. (Πηγές: 1. ΗΡΩΔΑΣ – Μιμίαμβοι 7, Μτφρ. Βασίλειος Γ. Μανδηλαράς. 1986. Οι μίμοι του Ηρώνδα. Αθήνα: Εκδόσεις Καρδαμίτσα. 2. ONOMASTICON by Pollux, Julius, of Naucratis; Dindorf, Wilhelm, Publication date 1824, Publisher Leipzig : Kuehn)
