“Στήθηκε όπως – όπως μπροστά στον παλιό τοίχο για μια φωτογραφία. Ο πλανόδιος φωτογράφος που ακούστηκε στη γειτονιά, δεν θα σταθεί για πολλή ώρα μπροστά στην πόρτα της κι έπρεπε να τρέξει….ίσα που πρόλαβε να βγάλει την ποδιά πάνω από το μαύρο της φουστάνι και να στρώσει με τα χέρια της τα μαλλιά της. Ακούμπησε το δεξί της χέρι στην πλάτη της καρέκλας γεμάτη σιγουριά, με το δαχτυλίδι να λάμπει στο δάχτυλο της….Κοίταξε με τόλμη στο φακό και το εκφραστικό της βλέμα αποτυπώθηκε για πάντα σε μια φωτογραφία…..” (Φωτο από αρχείο Πηνελόπης Ρίγγα)
