——————–
“Ψαροπλιά λεγόταν απ’ την πλατεία του Κακαβά ως το δρόμο που γυρίζει για τον Παντοκράτορα. Αυτού ήταν δεξιά και αριστερά τα ψαράδικα και τρία χασάπικα, κάτω απ’ τα χαμηλά παλιά σπίτια που ήταν τότε. Επίσης στην πλατεία του Κακαβά ήταν πηγάδι και πλάτανος. Όλο αυτό το κομμάτι απ’ τον ‘Αι Δημήτρη ως πριν βγούμε στην πλατεία Κιλκίς, λεγόταν Πλάτανος. Οι Μονοπλήσοι αυτό το ραντεβού έδιναν προς τα κάτω “Θ’ ανταμωθούμε το βράδυ στον Πλάτανο” έλεγαν, εννοώντας το κομμάτι αυτό που γινόταν περίπατος.
Πιο κάτω προς το Κιλκίς δεν πήγαινε κανείς, ήταν σκοτεινά κι ερημιά. Όλο αυτό το πελώριο κομμάτι δεξιά του δρόμου ήταν νεκροταφείο των Τούρκων. Ήταν κλεισμένο ολόγυρα με χαμηλό μαντρότοιχο, βγαίνοντας κάτω στους Μύλους τα Σφαγεία, φτάνοντας ως το πίσω μέρος προς το τζαμί της Άι- Θοδώρας.
Το γιατί πήραν οι Τούρκοι όλο αυτό το κομμάτι μέσα στην πόλη για νεκροταφείο τους, είναι άγνωστο. Ήταν μερικοί τάφοι στα μισά της σημερινής πλατείας, σκεπασμένοι πάνω με πλάκα. Ήταν και μερικές μελικοκκιές, όλος ο τόπος ήταν με χαμόκλαδα και γλυκόρριζα….(Πηγή Άρθρο του Λ. Βλάχου στην ΑΡΤΗΝΗ ΕΥΘΥΝΗ,ΤΧ. 37, 1987)
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τη συνοικία Πλάτανος εδώ https://www.facebook.com/…/a.1306641823…/110012961068156
Και για την Πλατεία Κιλκίς εδώ https://www.facebook.com/doxesagira…/posts/107110784691707
Στη φωτογραφία Η ΠΑΛΙΑ ΨΑΡΑΓΟΡΑ Της ΑΡΤΑΣ σε φωτογραφία του Volker Möller.
