Πρόκειται για τη σημερινή συνοικία του Παντοκράτορα η οποία μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα λεγόταν “Αλμπαναριά”. Η λέξη είναι τουρκική και προέρχεται από τη λέξη nalbant που σημαίνει πεταλωτής, καλιγωτής. Εκεί, στους σημερινούς δρόμους Γριμπόβου, Αλεξοπούλου και Παντοκράτορος υπήρχαν επί Τουρκοκρατίας τα μαγαζιά των αλμπάνηδων, δηλαδή των πεταλωτήδων. Τότε τα άλογα ήταν χιλιάδες κι έβγαινε καλό μεροκάματο. Αργότερα, με την κατασκευή της Πλατείας Κιλκίς, τα κλασσικά αλμπανάρια μεταφέρθηκαν εκεί, μπροστά από το παλιό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας. Στη συνοικία αυτή σωζόταν “…. ιερός ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, επιλεγόμενος του Παντοκράτορος…..Η ενορία αύτη ήδη έχει οικίας 57 και εφημέριον ένα. Τούτον κατά το έτος 1879 οι χριστιανοί της ενορίας ταύτης, λαβόντες και την συνήθη της Κυβερνήσεως γραπτήν άδειαν όπως ανεγείρωσιν αυτόν εκ θεμελίων, ως λίαν μικρόν και στενάχωρον, ανήγειραν μεγαλοπρεπή”. Μπροστά στην εκκλησία του Παντοκράτορα υπήρχε μεγάλο και βαθύ πηγάδι που είχε γύρω-γύρω πέτρινο πεζούλι. Στην κατοχή οι Γερμανοί το χρησιμοποιούσαν συχνά για να πηγαίνουν νερό στην πλατς-κομαντατούρ. Το καθάριζαν τακτικά κατεβάζοντας με τριχιά Γερμανό στρατιώτη. Το πηγάδι το κατήργησε ο Δήμος όταν έκανε την πλακόστρωση της πλατείας μπροστά στην εκκλησία.
Στο στενό του Παντοκράτορα και δίπλα από το γαλακτοπωλείο του Μπάρμπα Νίκου Τσαμπούλα, ιδρύθηκε το 1878 αρτοποιείο από το Νάσιο Γιαννάκη, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1967. Ο φούρνος αυτός λειτουργούσε πάντα με ξύλα που μετέφεραν οι αγωγιάτες με τα μουλάρια. Μετά το λειτούργησε ο Αλέξης Κουτσούμπας μέχρι το 1975.Μετά το κλείσιμο του φούρνου για πολλά χρόνια είχαν εκεί ουζερί ο Κώστας Πέτσας και κατόπιν ο Διαμάντης Παπαχρήστος….. (Πηγές : βιβλία Σεραφείμ Ξενόπουλου, Γιάννη Τσούτσινου και Κώστα Τσιλιγιάννη)
Στη φωτογραφία “Πεταλωτές”, από το βιβλίο “Επαγγέλματα του χθές”, του Γιάννη Δ. Πατέλλη, 1978, έκδοση Παράδοση.
