Αρχείο κατηγορίας Λαογραφικά και άλλα

Νομίζω ότι δεν έχει μείνει πλέον καμιά…..την δεκαετία του 60 όμως μπορούσες να τις δεις σε όλη σχεδόν την  Ελλάδα, σε πόλεις και σε χωριά. Ήταν οι μαντεμένιες βρύσες με τίτλο NIAGARA Waterfall – PATRAS GREECE ή αλλιώς οι βρύσες … Συνέχεια →

Τέντωμα των νημάτων στο σπίτι του Κ. Κρυστάλλη στο Συρράκο σε φωτογραφία του Π. Βοκοτόπουλου τον Αύγουστο του 1967, από το Λεύκωμα ΗΠΕΙΡΟΣ (2011). Μπορείτε να δείτε μια ακόμη φωτογραφία για το διάσιμο στο Συρράκο του Σ, Μελετζή στο λινκ … Συνέχεια →

“……Στο Κορφοβούνι, για να δουν οι κοπέλες στον ύπνο τους ποιόν θα πάρουν άντρα, ρίχνουν το βράδυ τ’ Αγιαννιού τη ζώνη τους πάνω στο σπίτι τους. Την ίδια μέρα, στις Σελλάδες, στη Σκούπα και μερικά άλλα χωριά, έδεναν οι κοπέλες … Συνέχεια →

Η μέρα της 24ης Ιουνίου, που γιορτάζουμε τη μνήμη του Αι – Γιάννη του Ριγανά ή Κλήδονα, θεωρείται στην Άρτα ως η πιο κατάλληλη για μαντεία. Ο Κλήδονας είναι έθιμο που επιβιώνει από την αρχαιότητα και τελείται στις 24 Ιουνίου, … Συνέχεια →

Οι βουνιές, ή σβουνιές, είναι οι κοπριές της αγελάδας. Για τους ανθρώπους που ζούσαν επί αιώνες μαζί με τα ζώα τους στα χωράφια τους, οι σβουνιές ήταν ένα πολύτιμο υποπροϊόν της κτηνοτροφίας με πολλές χρήσεις. Είναι γνωστό ότι οι στεγνές … Συνέχεια →

Καθημερινή φορεσιά στα Βόρεια Τζουμέρκα στις αρχές του 20ου αι. με το σχόλιο “Valaca di Saracco – Pindo (Epiro), Anonimi, sec. XX, primo quatro” (Πηγή : http://www.archiviofotografico.societageografica.it/)

Με τον όρο “προικοσύμφωνο” ονομάζονταν η συμφωνία για την προίκα που δίνονταν στο κορίτσι πριν παντρευτεί, που ήταν πάντα γραπτή και αποδεκτή από τους γονείς των μνηστευμένων. Τα προικοσύμφωνα συντάσσονταν από τον ιερέα ή τον δάσκαλο ή άλλον που γνώριζε … Συνέχεια →

Αρχοντικός γάμος στο Συρράκο στις αρχές του 20ου αιώνα. Άνδρες και γυναίκες χορεύουν με τις παραδοσιακές τους ενδυμασίες. Χαρακτηριστικές είναι οι ζώνες με τις ασημένιες πόρπες που φορούν οι γυναίκες, φτιαγμένες στα εργαστήρια των ξακουστών Καλαρρυτινών ασημουργών. Πάνω αριστερά διακρίνεται … Συνέχεια →

“Οι παλιοί Έλληνες πέθαιναν ο ένας κοντά στον άλλο, γιατί τους τσίµπαγαν κάτι κουνούπια µεγάλα, θεοκούνουπα, πόστειλε ο Θεός για να τους καταστρέψει. Πολλοί από αυτούς, για να γλιτώσουν, τρύπωναν µέσα στους λόγγου, στις σπηλιές κι όπου πρόφταιναν. Ένας τυφλώθηκε, … Συνέχεια →

Υπήρξε κάποια  εποχή που  τα άλογα και τα μουλάρια αντιστοιχούσαν με σημερινό όχημα. Ήταν τα μέσα μεταφοράς των ανθρώπων και πολύτιμα για τις αγροτικές εργασίες, στον πόλεμο δε του 1940 χιλιάδες απ’ αυτά επιστρατεύτηκαν για τη μεταφορά οπλικών συστημάτων.  Ένα … Συνέχεια →