——————————
Με την ευρύτερη έννοια της λέξης “περαταργιά”, συμπεριλαμβάνουμε όλες τις κατασκευές (πλωτή ξύλινη εξέδρα, κρεμαστή ή μεταλλική συσκευή, καλάθι ή κάθισμα), που χρησιμοποιούνταν σε στενά περάσματα του ποταμού, εκεί όπου τα νερά ήταν πολύ ορμητικά και υπήρχε αδυναμία χρήσης μονόξυλου ή ξυλογέφυρου. Ένα είδος περαταριάς ήταν και η μετακινούμενη πλωτή εξέδρα, αρκετά ασφαλής να μεταφέρει ταυτόχρονα αρκετά άτομα και ζώα. Αποτελούνταν συνήθως από μια μεγάλη πλωτή εξέδρα με ένα όρθιο σταθερό κατάρτι στέρεα τοποθετημένο, με ειδικό μεταλλικό κρίκο, σε ένα σημείο. Από τον κρίκο αυτό περνούσε ένα σταθερό συρμάτινο σκοινί, δεμένο καλά στις άκρες του ποταμού, συνήθως από κορμούς δένδρων. Μερικές φορές γύρω από την πλωτή εξέδρα τοποθετούσαν προστατευτικά κάγκελα. Η μετακίνηση γινόταν με την έλξη της πλωτής εξέδρας με μηχανισμούς τροχαλίας ή με σκοινιά που τραβούσαν γεροδεμένοι άντρες. Το είδος αυτό περάσματος του Αράχθου ήταν αρκετά δαπανηρό, τόσο στα υλικά κατασκευής όσο και σε έμψυχο υλικό, και χρησιμοποιούνταν σε πολυσύχναστα περάσματα κι εποχές που ευνοούσαν την ομαδική διέλευση ζώων και ανθρώπων. (Πηγή : ΑΡΑΧΘΟΣ, Ο ΘΕΟΠΟΤΑΜΟΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ, Α. Σχισμένος, Αθήνα 2002)
Στη φωτογραφία “Περαταριά στον Άραχθο” στην τοποθεσία Μπαλντούμα. Μια συντροφιά διασχίζει τον Άραχθο το 1936. (Φωτο από το Λεύκωμα ΗΠΕΙΡΟΣ του Α. Βερτόδουλου, Γιάννινα, 1995)
