ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΡΙΝΤΖΟΥ & ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΟΛΥΒΑΔΑ

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την Ευτυχία Πρίντζου από την  αποκαλούμενη «υπόθεση Πρίντζου» μια δίκη που  έμελλε να αποτελέσει ένα από τα πιο γνωστά δικαστικά γεγονότα του εμφυλίου και συγκλόνισε την τοπική κοινωνία των Ιωαννίνων. Η δίκη οδήγησε στο εκτελεστικό απόσπασμα 16 Γιαννιώτες, ανάμεσα στους οποίους ήταν και η Ευτυχία Πρίντζου.

Λίγοι βέβαια γνωρίζουν ότι η Ευτυχία καταγόταν από τα Τζουμέρκα καθώς ο πατέρας της, ο αρχίατρος Γιάννης Πρίντζος, ήταν από το Τετράκωμο. Τα χρόνια που στην Ελλάδα κυριαρχούσε η μορφή του Βενιζέλου, ο Πρίντζος πολιτεύτηκε στην Άρτα με τον συνδυασμό των Φιλελευθέρων. «Γιατρό των φτωχών» τον αποκαλούσαν τον μπάρμπα – Γιάννη, καθώς ήταν πάντα στο πλευρό των ανθρώπων που ζητούσαν τη βοήθειά του.

Η Ευτυχία Πρίντζου, φιλόλογος της Ζωσιμαίας Σχολής,  δούλεψε σκληρά για την Αντίσταση, Στην διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου υπηρέτησε ως εθελόντρια νοσοκόμα κοντά στον πατέρα της, που τότε ήταν διευθυντής του στρατιωτικού νοσοκομείου Ιωαννίνων. Στην κατοχή οργανώθηκε στο ΕΑΜ και στη συνέχεια στο ΚΚΕ και εργάστηκε δραστήρια για τους σκοπούς της αντίστασης και της απελευθέρωσης.

 Στη Άρτα,  συναντάμε την Ευτυχία μέσα από την διήγηση του Αλέκου Κουτσούκαλη στις 15 Νοέμβρη 1941 :

“ΜΙΑ ΙΔΙΟΡΡΥΘΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Στις 15 του Νοέμβρη 1941 ο ουρανός της Άρτας είναι γεμάτος από μαύρα και γκρίζα σύννεφα. Το ποτάμι είναι κατεβασμένο και η βροχή δεν σταματάει. Στη στροφή συνάντησα τον πάντα γελαστό και κεφάτο αστυνομικό Μιχάλη Σκαφίδα. Με χαιρέτησε εγκάρδια  και μου πρότεινε να με κεράσει καφέ. Πήγαμε σ’ ένα μικρό καφενεδάκι και μου όρισε συνάντηση σ’ ένα σπίτι φίλουτου στην προσφυγική συνοικία στις 8 η ώρα το βράδυ. Η συνάντηση, μούπε, είναι πολύ μυστική και σημαντική για σας, για την οργάνωση, για τον αγώνα……….'” Διαβάστε τη συνέχεια:

Στη φωτογραφία η Ευτυχία Πρίντζου όρθια και στη μέση  η Μαργαρίτα Μολυβάδα. Η Μαργαρίτα ήταν δραστήρια και ενεργητική εθελόντρια αδελφή, διπλωματούχος του Ε.Ε.Σ., υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας στα Γιάννενα και μέλος του ΕΑΜ Νέων. Όταν προδόθηκε από γκεσταπίτες για τη δράση της, έφυγε και χρησιμοποιήθηκε σαν στέλεχος της ΕΠΟΝ στην περιοχή της Άρτας. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αρτινού συντρόφου της Μήτσου Μπάφα που ήταν ο τελευταίος που την είδε ζωντανή, η Μαργαρίτα «……. ήταν ένα συμπαθητικό κορίτσι. Μου είχε πεί ότι είχε έρθει στην Άρτα με εντολή της ΕΠΟΝ, στη Χώσεψη ( σημερινή Κυψέλη) για να οργανώσει στα ελεύθερα χωριά παιδικούς σταθμούς. Μαζί της ήταν και μια άλλη Επονίτισσα η Ιουλία Ρούκη. Ήταν καλοκαίρι, προς το τέλος του στα 1944. Η Μαργαρίτα πιάστηκε από τους Γερμανούς στο πόστο ντι μπλόκο της Άρτας». Σύμφωνα με τη μαρτυρία του  Πάνου Παπαθανάση: « Η Μολυβάδα βασανίστηκε άγρια, αλλά άντεξε τα μαρτύρια, κατόρθωσε να δραπετεύσει με σεντόνια από το σπίτι όπου την είχανε απομονωμένη…..Την ξαναπιάσανε, ξαναρχίσανε τα μαρτύρια και μισοπεθαμένη τη παρατήσανε κάπου στο κάμπο της ΄Άρτας. Το κορμί της σκουλήκιασε κυριολεκτικά. Πέθανε άγνωστο που…..».

Η Μαργαρίτα ήταν η ηρωίδα στο διήγημα« Μαργαρίτα Περδικάρη» από το βιβλίο του Δημήτρη Χατζή «Το τέλος της μικρής μας πόλης» και όπως αποκάλυψε  ο ίδιος ο Δημήτρης Χατζής σε συνέντευξή του στη δημοσιογράφο Ρένα Θεολογίδου ζωγραφίζοντας το πορτραίτο της νεαρής αγωνίστριας με το τραγικό τέλος,  η Μαργαρίτα ήταν εξαδέλφη του. Το διήγημά αυτό του Χατζή αποτέλεσε τη «μαγιά» για να γράψει το θρυλικό και πολύπαθο θεατρικό του έργο ο Γεράσιμος ( Μεμάς) Σταύρου με τίτλο « Καληνύχτα Μαργαρίτα».

(Πηγές : 1. Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΑΣ, Α. Κουτσούκαλης, Αθήνα, 1983 2. ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΝ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ, Έκδοση της ΚΝΕ, 1983 3. Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΙΝΤΖΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, Γιάννινα, 1988 4. https://drepani.gr/)

Δημοσιεύθηκε στην Η Άρτα στην κατοχή και την Αντίσταση. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *