—————
[Ξενοδοχείον το «Κέντρον» μεθ’ εστιατορίου Κωνστ. Ζιάφου, «Αβέρωφ» Γ. Καρίτσου, «Συντάγματος» Αθ. Νασιούκα και Μακρυγιάννη]
“Η Φιλιππιάς είναι κέντρον εμπορικόν δύο επαρχιών, της Λάκκας και του Λούρου, αίτινες περιλαμβάνουσι 70 χρ. και κώμας άπασας Ελληνικάς. Όλον το εμπόριον όθεν συγκεντρούται ενταύθα. 70 διάφορα καταστήματα έχουσιν εγκατασταθή οριστικώς. Πλην 2-3 οθωμανικών και Εβραικών, τα άλλα είνε Ελληνικά. Αλλά το εμπόριον ήτο στάσιμον διότι ευνόητον πόσον δύναται να προοδεύση Ελληνικόν εμπόριον υπό Τουρκικήν δεσποτικήν διοίκησιν οία ήτο η των Τουρκαλβανών βέηδων εκμυζώντων Έλληνας τε και Εβραίους. Η Φιλιππιάς έχει το ξενοδοχείον του ύπνου « το Σύνταγμα» μετ’ επιπλώσεως τελείας και καθαριότητος. Το κτίριον είναι νεόκτιστον μετά δωματίων ευρυχώρων και εγκαταστάσεως ασετυλίνης. Έχει δε και ικανά καφεία πέριξ της δενδροφυτευμένης πλατείας ως και εστιατόρια σχετικώς καθάρια.
Αι οδοί της Φιλιππιάδος ευρύτατοι. Δυτικά δε και ανατολικά περιβόλια και σεράγια Τουρκικά τα οποία προσδίδουσι χάριν εις την κωμόπολιν, ήτις υπό την Ελληνικήν διοίκησιν θα καταστή παράδεισος διαμονής. Προιόντα αυτής είναι δημητριακά, οπώραι και ιδίως σύκα, και κτηνοτροφία. Αλλ’ εκείνο το οποίον δίδει τον πλούτον είναι ο αραβόστιτος καλλιεργούμενος εν τη πεδιάδι τη εκτεινομένη από Άρτης μέχρι θαλάσσης μετά γαιών ελωδών, ας ενοικιάσας παρά του Τουρκικού δημοσίου ο διάσημος μισέλλην Τουρκαλβανός Φουάτ Βέης επλούτισεν εις βάρος των δουλοπαροίκων χριστιανών!”
(Πηγή : ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ κατά το Γερμανικόν του Καρόλου Μπαίδεκερ και Meyer και το γαλλικόν του Giude Joanne – Isambert, Τρύφωνος Ευαγγελίδου, εν Αθήναις, 1913)
Στη φωτογραφία το Ξενοδοχείο “Το Σύνταγμα – Novel Hotel La Constitution” στη Φιλιππιάδα, 1913 (Φωτο από προσωπική συλλογή)
