“Προτού η αγροτική μεταρρύθμιση με τις μαζικές απαλλοτριώσεις μεγάλων γαιοκτησιών επιβληθεί μετά το 1922 από τις επιτακτικές ανάγκες αποκατάστασης των προσφύγων, οι διαδικασίες μετάβασης της μουσουλμανικής γαιοκτησίας σε Έλληνες ιδιοκτήτες αρχίζουν ήδη από τις παραμονές της ενσωμάτωσης της Ηπειροθεσσαλίας στο ελληνικό κράτος με την εξαγορά μουσουλμανικών ιδιοκτησιών από Έλληνες κεφαλαιούχους – και εδώ το παράδειγμα του Καραπάνου είναι χαρακτηριστικό. Η διαδικασία αυτή βεβαίως έφτασε στο απόγειό της με τις πολιτικές αναγκαστικών απαλλοτριώσεων και με τη Σύμβαση περί Ανταλλαγής Πληθυσμών που καθιστά τη μουσουλμανική γαιοκτησία ανταλλάξιμη περιουσία. Στην Άρτα μόνο το 1923 απαλλοτριώθηκαν με δύο Βασιλικά Διατάγματα 57 τσιφλίκια, ενώ κάποιες απαλλοτριώσεις είχαν γίνει και την περίοδο 1917-1920.
Πιο συγκεκριμένα, στην Άρτα διακρίνονται τρεις τύποι μουσουλμανικής ιδιοκτησίας: η ανταλλάξιμη, η βακουφική και τα κτήματα που ανήκαν σε μη ανταλλάξιμους μουσουλμάνους. Στην ανταλλάξιμη μουσουλμανική γαιοκτησία ανήκαν τα αγροκτήματα (ολόκληρα ή κτηματομερίδια) Άγιος Γεώργιος, Βούλιστα Παναγιά, Βρυσούλες, Γεωργουσιοί, Νεοχώρι, Παναγία Ιμαρέτ – Μαρατοβούνι, Ιμάμ Τσαούς, Γραμμενίτσα, Πέτρα, Ρουμπάς, Κεράσοβο, Ρόκα, Χαλκιάδες, Ζαβάκα, Μπλίσκα – Τσικριτζή – Κακόβατος. Πολλές φορές σημειώνεται στα έγγραφα των φακέλων ότι το αγρόκτημα ανήκε σε μουσουλμάνο ιδιοκτήτη και περιήλθε στο ελληνικό Δημόσιο, όπως οι περιπτώσεις του Αγίου Γεωργίου, Μπλίσκα – Τσικριτζή – Κακόβατος και της Βούλιστας Παναγιάς. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι ανταλλάξιμες αυτές εκτάσεις δεν ήταν αυτές που παραχωρήθηκαν στην Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων για να εκπληρώσει το έργο της αγροτικής αποκατάστασης των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής, αλλά όσες παραχωρήθηκαν στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος μετά την υπογραφή σχετικής σύμβασης με το ελληνικό Δημόσιο το 1925 ως εγγύηση για τη σύναψη δανείου που θα χρησιμοποιούνταν από το ελληνικό κράτος για την αποζημίωση των αστών και ορισμένων κατηγοριών αγροτών προσφύγων.”(Πηγή : «Narda – Οθωμανική Άρτα: Η μετάβαση από την ύστερη οθωμανική περίοδο στην ελληνική πόλη», επιμ. Ηλίας Σκουλίδας, Σκουφάς τ. ΙΖ΄, τχ 106 (Άρτα 2016) βασισμένο στο βιβλίο του Γ. Γκλαβίνα ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ Της ΑΡΤΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1881)
Στη φωτογραφία : 1950ς – Μαζεύοντας Βαμβάκι στον Κάμπο της Άρτας (Η φωτο είναι από την ομάδα Η ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ Βίγλας Άρτας)
