H ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ

“Κάθε χρόνο την Κυριακή που ακολουθεί την Κυριακή των Αγίων Πάντων, η τοπική μας Εκκλησία εορτάζει την μνήμη της ανακομιδής των ιερών λειψάνων της Αγίας Θεοδώρας.
Επειδή στα νεώτερα χρόνια πολλοί αμφισβητούσαν την ύπαρξη των λειψάνων της Αγίας και υποστήριζαν ότι αρπάχτηκαν από Ισπανούς – όπως έγινε και με πολλά ιερά λείψανα από τις σταυροφορίες και μετά -, ο τότε Μητροπολίτης Άρτης και λόγιος Ιεράρχης Σεραφείμ ο Βυζάντιος, έδωσε εντολή να ανοιχθεί ο τάφος της.
Έτσι στις 20 Μαρτίου 1873, ημέρα Τρίτη και ώρα 1.30 πρωινή, αφού έψαλλαν την παράκληση της Αγίας, ιερός κλήρος, ευσεβής λαός, οι πρόκριτοι της Άρτας, οι επίτροποι του ναού, οι πρόξενοι της Ρωσίας και της Ελεύθερης Ελλάδας (η Άρτα ήταν ακόμη σκλαβωμένη στους Τούρκους), με επικεφαλής τον Αρχιμανδρίτη Στέφανο Κλεόμβροτο – λόγω αιφνίδιας αναχώρησης του Μητροπολίτου για το Οικουμενικό Πατριαρχείο – άνοιξαν τον τάφο.
Αφού καθάρισαν το πάνω μέρος από διάφορα σκορπισμένα συντρίμματα πλακών και μαρμάρων, σήκωσαν την πλάκα του τάφου με δέος και φόβο Θεού και αντίκρυσαν στο βάθος τα ιερά λείψανα της Αγίας Θεοδώρας, πάνω στα οποία βρίσκονταν σάπια κομμάτια ξύλου, προφανώς του φερέτρου. Η κεφαλή της Αγίας ακουμπούσε πάνω σε ένα μεγάλο κεραμίδι – μοναστική συνήθεια – που δείχνει την αυστηρή ασκητική ζωή της και ταπείνωση.
Με πολλή ευλάβεια ο Αρχιμανδρίτης Στέφανος μάζεψε τα ιερά λείψανα και τα τοποθέτησε μέσα στην παλαιά ξύλινη λάρνακα. Με υμνωδίες μεταφέρθηκαν μπροστά στην Ωραία Πύλη του ναού και συνέχισαν ολονύκτια αγρυπνία προς τιμήν της Αγίας. Την άλλη μέρα όλος ο λαός της Άρτας με κατάνυξη και ευλάβεια συνέρρευσε στο ναό για να προσκυνήσει τα άγια λείψανα και να πάρει τη χάρη και την ευλογία της Αγίας. Στις 24 Μαρτίου συντάχτηκε το «Πρωτόκολλον εκταφής των οστών της Αγίας Θεοδώρας»” (Πηγή : Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Δ. Γιαννούλης, Άρτα, 1994)

Στις φωτογραφίες το Πρωτόκολλο Εκταφής των οστών της Αγίας Θεοδώρας, όπως δημοσιεύτηκε στο 4ο τεύχος του περιοδικού «ΣΚΟΥΦΑΣ» το 1956, στις σελίδες 165-168. Το κείμενο είναι αντίγραφο του Χρ. Φιλίππου από το πρωτότυπο που κατείχε ο γυμνασιάρχης Κων/νος Μόραλης

Δημοσιεύθηκε στην Οι Εκκλησίες. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *