Η περιγραφή της Άρτας μέσα από το βιβλίο του Μιχαήλ Γρηγορόπουλου «ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ» το 1882

“……..Η σημερινή πόλις της Άρτης, ως εκ της πολυχρονίου υπό τους Τούρκους δουλείας, λαβούσα ρυθμόν πόλεως Τουρκικής, έχει τας οδούς στενάς, σκολιάς και λιθοστρώτους, τας δε οικίας, συμποσουμένας εις 1200 περίπου, παλαιάς, λιθοκτίστους και κατά το μάλλον και ήττον ευπρεπείς. Συγκοινωνεί δε μετά της απέναντι πεδιάδος, ένθα κείνται τα κυριώτερα κτήματα των κατοίκων, διά πολυτόξου παλαιάς γεφύρας, ‘ητις συζευγνύει τας δύο όχθας του Αράχθου ποταμού.

Οι κάτοικοι της Άρτης κατά την εσχάτως γενομένην απογραφήν, συμποσούνται εις 8,000, ων 6,400 εισίν Έλληνες, 800 Οθωμανοί και 800 Ισραηλίται. Δεσπόζει δε αυτής αρχαία Ακρόπολις και κλειστόν τι οχύρωμα μετά πυροβολείου νεοδμήτου. Εν τη Ακροπόλει ταύτη απεχούση περί τα 10 λεπ. της ώρας από της πόλεως, υπάρχει Στρατών χωρητικότητος 1000 ανδρών. Εν τη πόλει υπάρχουσι πέντε ιεροί ναοί, ων περικαλλέστεροι εισίν ο των Αγίων Θεοδώρων, ο της Παναγίας της Παρηγορητίσσης και ο Φανερωμένης, κείμενος επί του λόφου του δεσπόζοντος της Άρτης. Καθόλην δε την πόλιν υπάρχουσι Γυμνάσιον υπό της Ελλ. Κυβερνήσεως ιδρυθέν, Ελληνικόν Σχολείον, Αλληλοδιδακτικόν Παρθεναγωγείον, Εβραική Συναγωγή, 5 Τουρκ. Τεμένη, 10 Ξενώνες χωρητικότητος άπαντες 1200 ίππων, τινές Στρατώνες του πεζικού, και 70 φρέατα ποσίμου ύδατος, εξ ων οι κάτοικοι, ως και εκ του ποταμού, υδρεύονται.

Παρά τη γεφύραν της Άρτης υψούται αρχαία και μεγαλοπρεπής πλάτανος καταπληκτικού πάχους, την οποίαν η Α. Μ. ο βασιλεύς κατά την εις Άρταν μετάβασίν του ετίμησε, γράψας επί του κορμού της ιδία χειρί το όνομάτου. Κατά δε την εις Άρταν εκδιδομένην ομώνυμον Ελλ. εφημερίδα εξ των αξιωματικών του, συνελθόντων εν κύκλω και μη δυνηθέντων ίνα εγκολποθώσι το εξαίσιον πάχος της πλατάνου, προσετέθη και έβδομος, ο βασιλεύς.

Η Άρτα είναι έδρα Νομαρχίας (προσωρινώς βασιλ. Επιτρόπου) και όλων των διοικητικών, οικονομικών, στρατιωτικών και δικαστικών αρχών από του Ειρηνοδικείου μέχρι του Πρωτοδικείου, υπαγομένου εις το Εφετείον της Λαρίσης. Προς δε Εκκλησιαστική μητρόπολις του Αρχιεπισκόπου Άρτης. Αυτόθι εδρεύουσι και προξενικαί αρχαί όλων των Ευρωπαικών κρατών. Η πόλις συνδέεται δι’ αμαξιτής οδού μετά του παραλίου, ένθα υπάρχει αξιόλογον Τελωνείον και κατάστημα Διαμετακομίσεως. Η Άρτα κατέχει τοποθεσίαν πρόσφορον εις εμπορίαν, χώραν εύφορον και πλουσίαν, και λιμένα ευρύχωρον, κλειστόν και ασφαλή. Τα κυριώτερα ήδη του εξαγογίμου εμπορίου της εισίν καπνά, έλαιον, θαλάσσιον άλας, ιχθύς τεταριχευμένοι, στιράδια λεγόμενοι, και αυγοτάριχα.

Η υπό των Ελληνικών στρατευμάτων κατάληψις του διαμερίσματος της Άρτης παρίστα σκηνήν συγκινητικωτάτην εις τους κατοίκους, θεωμένους πραγματοποιούμενον όνειρον πολυχρονίων πόθων. Απέχει δε η Άρτα 14 ώρας των Ιωαννίνων, αφ’ ων, ως μη ώφειλε, την εχώρισεν η σκληρά της Ευρώπης διπλωματία…..”

Στη φωτογραφία Η πόλη της Άρτας το 1935. (Πηγή : ΣΥΛΛΟΓΗ /ΑΡΧΕΙΟ ΒΥΖΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ, http://eliaserver.elia.org.gr/)

….και το εξώφυλλο του βιβλίου!

Δημοσιεύθηκε στην Η Απελευθέρωση το 1881. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *