Η συμβολή του Μητροπολίτη Σωφρόνιου στην εκπαίδευση των Αρτηνών παιδιών στην Τουρκοκρατία

Ο Σωφρόνιος Σωτηράκης γεννήθηκε στο Εδιρνεκαπί της Κωνσταντινουπόλεως περί το 1800. Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Δέρκων. Το 1845 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φιλαδελφείας (εξελέγη τον Μάρτιο του 1845). Τον Ιανουάριο του 1849 εξελέγη Μητροπολίτης Άρτης. Στις 11 Ιανουαρίου 1864 εξελέγη Μητροπολίτης Αμασείας. Κατά τα τελευταία έτη της ζωής του διέμενε στην Κωνσταντινούπολη. Εκοιμήθη στο Μακροχώρι της Κωνσταντινουπόλεως στις 28 Ιουνίου 1887. Κατά τη διάρκεια των 15 χρόνων στη Μητρόπολη της Άρτης έλαβε δραστικά μέτρα για την στήριξη των σχολείων της επαρχίας. Στην επετηρίδα του Ηπειρωτικού Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου της Κωσταντινούπολης διαβάζουμε :

“……… Αλλ’ ο μέγιστος ευεργέτης της επαρχίας ταύτης εστίν ο φιλόμουσος αρχιερεύς πρώην μεν Άρτης νυν δε Αμασίας Σωφρόνιος, όστις υπεχρέωσε τας πλουσίας της επαρχίας ταύτης μονάς, ίνα συνδράμωσι γενναίως προς υποστήριξιν πάντων σχεδόν των σχολείων της όλης επαρχίας. Εννοών κάλιστα την αποστολήν αυτού ο σεβάσμιος ούτος αρχιερεύς δεν αφήκε την υλικήν διαχείρησιν των πλουσίων μονών της επαρχίας ταύτης εις τας χείρας των ηγουμένων, οίτινες είχον επιβαρύνει αυτάς δι’ υπερόγκων χρεών, αλλ’ ευθύς τα μεν κτήματα των μονών εξεμίσθωσεν επί πολλά έτη, τους δε ηγούμενους κατέστησε μισθωτούς και εκανόνισεν, ώστε μέρος των εσόδων να χρησιμεύση προς απόσβεσιν των χρεών διά της πληρωμής ετησίου χρεωλυσίου μετά των τόκων, μέρος δε προς πληρωμήν των μισθών των ηγουμένων και εκπλήρωσιν των λοιπών αναγκών των μονών και μέρος προς συντήρησιν των σχολείων της όλης επαρχίας. Ούτω δε αι μοναί και των χρεών εν ολίγω χρόνω εντελώς απηλλάγησαν και τας πλείστας σχολάς της επαρχίας συνετήρησαν.

Εις τα ίχνη ταύτα του νοήμονος και εναρέτου αρχιερέως εκείνου εβάδισεν αξιεπαίνως μέχρι τινός και ο νυν Αρχιερεύς Άρτης*, διότι και νυν έτι αι μοναί συντηρούσι τα πλείστα των σχολείων της επαρχίας. Δυστυχώς όμως, παρά του πρώην Άρτης εισαχθέν σωτήριον εκείνο σύστημα εις την διαχείρησιν της περιουσίας των μονών κατηργήθη ευθύς μετά την λήξιν της πρώτης εκμισθώσεως των κτημάτων, η δε οικονομική διαχείρησις των μονών περιήλθε και αύθις εις τας υπόπτους χείρας των ηγουμένων και επιτρόπων, οίτινες εν ολίγω χρόνω κατέστησαν αυτάς καταχρέους. Εντεύθεν δε δεν είναι δύσκολον να εννοήση τις διατί ο νυν αρχιερεύς γράφει προς τον ημέτερον Σύλλογον ότι αι μοναί εισίν ηναγκασμέναι να παύσωσι τας εις τα σχολεία συνδομάς των επί εν ή δύο έτη, διότι δήθεν η κυβέρνησις υπεχρέωσεν αυτάς, ίνα λάβωσι νέους τίτλους ιδιοκτησίας των ανηκουσών αυταίς γαιών και λοιπών κτημάτων.

Εις την επαρχίαν ταύτη λαλείται η ελληνική γλώσσα και μόνο τισι χωρίοις του τμήματος Λάκκας και Λακκοπούλας η αλβανική. Τίς δε ο πληθυσμός εκάστης πόλεως και χωρίου αγνοούμεν. ” (Πηγή : ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΝ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, Έτος Α’, 1873)

*Πρόκειται για τον Μητροπολίτη Άρτης Σεραφείμ Ξενόπουλο τον Βυζάντιο

Στη φωτογραφία ο Σωφρόνιος, μητροπολίτης Άρτης & Αμασείας (Πηγή : https://www.searchculture.gr/)

Δημοσιεύθηκε στην Η Άρτα στην Τουρκοκρατία. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *