———————-
“Σουλιώτης στην καταγωγή, γεννήθηκε στην Άρτα το 1891 από πτωχούς και άσημους γονείς και απέθανε στην Αθήνα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στις 11 Δεκεμβρίου 1957.
Ο πατήρ του Νικόλαος ήταν απόγονος των Ζερβαίων που με τους Τζαβελαίους και Μποτσαραίους, μετά τόσους σκληρούς αγώνες με τον Αλή Πασά, εγκατέλειψαν και το τελευταίο προπύργιο του Σουλίου, την Κιάφα στα 1822, όταν επετέθηκε εναντίον τους ο Ομέρ Βρυώνης.
Ο Ναπολέων εμαθήτευσε στην Άρτα απολυθείς από το Γυμνάσιο με τον επίζηλο τότε βαθμό «Λίαν Καλώς».
Ως μαθητής υπήρξε ζωηρός, ανήσυχος και αντάρτης στις σχολικές του εκδηλώσεις, όπως προκύπτει από εφθαρμένο πρακτικό του Γυμνασίου, που ερευνώντας προ ετών βρήκα, και στο οποίον ανέγραφε ο Γυμνασιάρχης του τα εξής « αποβάλλεται από του σχολείου επί οκταήμερον, διότι υπεκίνησε τους συμμαθητάς του εις απεργίαν και αποχήν εκ των μαθημάτων του σχολείου».
Μόλις απεφοίτησε από το Γυμνάσιον 18 προς 19 χρονών παιδί, κατατάσσεται εθελοντής δεκανεύς στο 3ον Τάγμα Ευζώνων Άρτης στις 25 Ιουλίου 1910, για να προσφέρη τις εθνικές του υπηρεσίες στην Πατρίδα, γιατί δεν μπορούσε να βλέπη στην απέναντι του Αράχθου ποταμού όχθη να κυματίζει η ημισέληνος και τους υποδούλους αδελφούς του να πληρώνουν το βαρύ φόρο «χαράτσι» στον κατακτητή Τούρκο.
Προήχθη στον βαθμό του λοχίου στις 29 Απριλίου 1911 και στον βαθμό του ανθυπασπιστού το 1914. Ως υπαξιωματικός μετέσχε σε απόσπασμα ανταρτικής δράσεως στη Βόρειο Ήπειρο. Εφοίτησε εις μονοετή σχολήν εξελθών με τον βαθμόν του Ανθυπολοχαγού. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες του Βαλκανικού Πολέμου και εν συνεχεία του Ευρωπαικού μέχρι του 1920, τραυματισθείς δις.
Προήχθη στο βαθμό του υπολοχαγού στις 12 Ιανουαρίου 1917 και στις 13 Δεκεμβρίου 1017 στο βαθμό του λοχαγού, τον δε βαθμό του Ταγματάρχου καταλαμβάνει επί διακεκριμένη πράξη εις το πεδίον της μάχης στις 14 Φεβρουαρίου 1920.
Το 1921 ετέθη σε απόταξη λόγω των τότε πολιτικών ανωμαλιών και μετέβη στην Κωσταντινούπολη. Ανακληθείσης της αποτάξεώς του, επανήλθε στην ενεργό υπηρεσία στις 17 Οκτωβρίου 1922 και εν συνεχεία προήχθη στον βαθμό του Αντισυνταγματάρχου στις 13 Δεκεμβρίου 1923.
Κατεδικάσθη στις 20 Σεπτεμβρίου 1926 εις ισόβια δεσμά επί στάσει και ανεκλήθη στις τάξεις της ενεργού υπηρεσίας του Στρατού στις 17 Οκτωβρίου 1928 με διάταγμα απονομής αμνηστείας του Υπουργού Δικαιοσύνης. Προήχθη στο βαθμό του Συνταγματάρχου στις 15 Δεκεμβρίου 1928, αποστρατευθείς συγχρόνως σε ηλικία 37 ετών.
Την 23ην Ιουλίου 1942 εξήλθε στα βουνά της Ηπείρου, αποφυλακισθείς από τα δεσμωτήρια Μακρυγιάννη, όπου ενεκλίσθη υπό των Ιταλών ως Αγγλόφιλος και εδημιούγησε τας Εθνικάς Ομάδας Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ -ΕΔΕΣ) των οποίων ηγείτο ως Γενικός Αρχηγός από τον Ιούλιο του 1942 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1945……..”
(Πηγή : Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ Ε.Ο.Ε.Α. – Ε.Δ.Ε.Σ. 1941-1944 ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΗΣ, Στέφ. Παππάς, 1970)
Στη φωτογραφία ο Ναπολέων Ζέρβας στα γόνατα του πατέρα του (1892) δεξιά στην Άρτα. Διακρίνονται ακόμα τ’ αδέρφια του, η μητέρα του καθώς και ο παππούς του.
(Πηγή : ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΖΕΡΒΑΣ – Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ, Δ. Μπερερής, Αθήνα, 2007)
