Πρόκειται για μερικά κεφάλαια του βιβλίου του Albert Henry William Trapmann με τίτλο “The Greeks Triumphant – Balkan War 1912 -13”, που αναφέρονται στην πόλη της Άρτας και της ευρύτερης περιοχής, που υπήρξε το δυτικό μέτωπο των εχθροπραξιών στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο του 1912-13, σε μετάφραση της Α. Γ. Καρρά. Διαβάζουμε στον πρόλογο:
“Ο Albert Trapmann γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1876 και πέθανε στις 25 Μαΐου 1933 στην Ιταλία. Υπηρέτησε ως Λοχαγός στο 25ο Ποδηλατικό Τάγμα της Κομητείας του Λονδίνου και στο Σύνταγμα του Λονδίνου από την 1η Απριλίου 1908 έως τις 3 Ιουλίου 1915. Κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπήρξε ειδικός, στρατιωτικός ανταποκριτής της εφημερίδας Daily Telegraph, στην Ελλάδα, ξεκινώντας από την Άρτα.
Ακολούθησε τον Στρατό Ηπείρου κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και τον Ελληνικό Στρατό κατά τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο. Ήταν δε ένας από τους εννέα ξένους δημοσιογράφους που κάλυψαν τον πόλεμο και συνυπέγραψαν επιστολή τον Ιούλιο του 1913, καταδικάζοντας τις βουλγαρικές θηριωδίες στις Σέρρες. Αργότερα, το 1915, κατέγραψε την εμπειρία του αυτή σε βιβλίο με τίτλο «Οι Έλληνες Θριαμβευτές».
Το βιβλίο παρόλο που δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά, αποτελεί μια εκ των έσω μαρτυρία των γεγονότων των Βαλκανικών πολέμων από έναν δημοσιογράφο που ήταν επίσης και στρατιωτικός. Θεώρησα ενδιαφέρον να μεταφράσω μερικά κεφάλαια από το Α’ μέρος του βιβλίου του, όπου περιγράφει τον πόλεμο στην Ήπειρο. Μέχρι σήμερα, όταν μιλάμε για τον πόλεμο του 1912 – 13, φέρνουμε στο μυαλό μας σαν κεντρικό θέμα την πόλη της Φιλιππιάδας. Όπως όμως θα διαπιστώσει κάποιος διαβάζοντας το βιβλίο, είναι η πόλη της Άρτας στα μετόπισθεν, όπου βρισκόταν για αρκετό καιρό το στρατηγείο του πολέμου.
Ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο του στους αξιωματικούς και τους άνδρες του Ελληνικού στρατού και ξεκινάει με την παρακάτω αφιέρωση :
Εγώ που μοιράστηκα την πείνα και τη δίψα σου και ξέρω πόσο πικρή ήταν, εγώ που σε είδα στα χειρότερα και στα καλύτερα σου, νύχτα και μέρα.
Σε μια ξένη γλώσσα, σε μια φυλή μακρινή θα πω για τις πράξεις που έκανες, τον άμεσο αγώνα σου για το Σωστό! Για να μην κρυφτεί η αλήθεια και η αξία σου!
Εγώ που στάθηκα στη γραμμή της μάχης σου και παρακολουθούσα τον θάνατό σου όταν πέθαινες, και ήμουν περήφανος που έκανα τον κίνδυνό σου δικό μου, παρασυρμένος από τη φορτισμένη σου ορμή, θα πάρω μολύβι και θα γράψω για τους ανθρώπους και τις ευγενικές πράξεις που έγιναν.
Για να μην μοιραστώ τις δάφνες που φοράς, μπορώ να πω πώς κατάκτησες αυτές τις δάφνες….“
Μπορείτε να διαβάσετε την εργασία στο λινκ https://doxesdespotatou.com/wp-content/uploads/2023/02/Ο-ΘΡΙΑΜΒΟΣ-ΤΩΝ-ΕΛΛΗΝΩΝ-1912-13.pdf
Στη φωτογραφία το εξώφυλλο του βιβλίου….
