Αφορμή για την παρούσα εργασία αποτέλεσε μια πρόσφατη ανάρτηση του βουλευτή Άρτας, κ. Γ. Στύλιου, με την οποία απηύθυνε ερώτημα προς τους Υπουργούς Υποδομών, Εσωτερικών και Οικονομικών, ζητώντας την άμεση αναβάθμιση των οδικών συνδέσεων Άρτας – Καρδίτσας και Άρτας – Τρικάλων.
Πίσω όμως από τα έγγραφα, τις ερωτήσεις και τις αρμοδιότητες, αναδύεται ένας δρόμος ξεχασμένος, που κάποτε ένωνε όχι απλώς τόπους, αλλά κόσμους. Η οδική σύνδεση Άρτας – Καρδίτσας/Τρικάλων δεν είναι απλώς ένας κρίκος στο συγκοινωνιακό δίκτυο· είναι μια αρτηρία ζωής που διατρέχει τη Δυτική Ελλάδα, την Ήπειρο και τη Δυτική Θεσσαλία — περιοχές με μακραίωνη ιστορία, αλλά και σύγχρονα προβλήματα: απομόνωση, ερήμωση, οικονομική στασιμότητα.
Πάνω σε αυτό το μονοπάτι, που σήμερα δυσκολεύει και αποθαρρύνει τον ταξιδιώτη, κάποτε πέρασαν κτηνοτρόφοι κι αγωγιάτες, ήρωες και αγωνιστές, βασιλιάδες και βασίλισσες, καλόγεροι και οπλαρχηγοί, στρατιώτες δικοί μας και ξένοι (Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Τούρκοι, Σλάβοι, Γερμανοί, Έλληνες αντάρτες), εφήμεροι κατακτητές και υπερασπιστές και πόσοι δεν πέρασαν…. Τα πέτρινα γεφύρια ακόμη στέκουν αγέρωχα, φρουροί της μνήμης. Τα μοναστήρια φωτίζουν με τη σιωπή τους την παράδοση. Οι στράτες περιμένουν να ξαναπατηθούν, να ξαναζωντανέψουν. Μα για να επιστρέψουν οι άνθρωποι, χρειάζεται πρώτα να τους δοθεί ο δρόμος. Ο δρόμος που δεν είναι απλώς άσφαλτος και σημάδια, αλλά υπόσχεση επιστροφής και ελπίδας…… Αναστασία Γ. Καρρά
Μπορείτε να διαβάσετε την εργασία εδώ
ή στο λινκ https://doxesdespotatou.com/wp-content/uploads/2025/06/ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ-ΠΡΟΣ-ΤΗ-ΘΕΣΣΑΛΙΑ.pdf
