——————–
“Επειδή είχε πολλές απώλειες ο αδιάκοπος πόλεμος στη Θράκη και Μικρά Ασία, αρχές Μαρτίου 1919, έγινε επιστράτευση σε δυο ηλικίες μαζί, 1919 και 1920. Πήγαμε στα Γιάννενα για κατάταξη. Μείναμε 15 μέρες περίπου σε συνεχή γυμνάσια, στη συνέχεια πορεία για Πρέβεζα. Αυτό πολύ μας βάρεσε, ήμασταν ασυνήθιστοι από τέτοια, αρβύλες στα ποδάρια, τόσο φορτίο καθώς και φορτωμένοι γαλέτες και κονσέρβες για φαγητό στο δρόμο. Στην Πρέβεζα μείναμε τρεις μέρες ώσπου ήρθε ένα μεγάλο φορτηγό. «Ουράνα» λεγόνταν. Μας έριξαν τσουβαληδόν και κατ’ ευθείαν στα Θεσσαλονίκη, από κεί στα τραίνα και γραμμή στη Θράκη που πολέμαγαν οι φαντάροι σκληρά να πάρουν την Ξάνθη. Ο πόλεμος συνεχίστηκε χωρίς διακοπή. Τους καλοκαιρινούς μήνες η 9η Μεραρχία είχε καταλάβει όλη την Ανατολική Θράκη φτάνοντας στα Βουλγαρικά σύνορα. Εκεί κοντά σε δάσος πιάστηκε ο Ταγιάρ – πασάς φεύγοντας καβάλα σε άλογο και πολύς στρατός. Ο Ταγιάρ διοικούσε τη στρατιά της Θράκης, στάλθηκε στην Αθήνα σαν αιχμάλωτος και κλείστηκε στους στρατώνες στους Αμπελόκηπους αλλά μετά από ένα διάστημα ενδιαφέρθηκαν οι ξένοι και τον ελευθέρωσαν πηγαίνοντάς τον στην πατρίδα του……”(Πηγή : Αναμνήσεις από την παλιά Άρτα, Λ. Βλάχος, Αρτηνή Ευθήνη, τχ. 17, 1985)
Στη φωτογραφία Μελισσουργιώτες στον πόλεμο του 1920-22. Αριστερά : Λάμπρος Τασούλης, Απόστολος Καραγιάννης, Γεώργιος Γκούντας, Γεώργιος Τσίγας, Κώστας Γκολομάζος.
Κάτω δεξιά :…Τσακανίκας, Βασίλης Σουραυλιάς, Ιωάννης (Νάκος) Καραβασίλης, Ιωάννης Πανοθεόδωρος (Θεοδώρου). (Φωτο από αρχείο Κ. Μπανιά)