Η αυστριακή προξενική υπηρεσία ξεκίνησε με βάση το άρθρο 5 της Συνθήκης για το εμπόριο και τη ναυσιπλοΐα, που υπογράφηκε στις 17 Ιουλίου 1718 στο Passarowitz (Pozarevac, Σερβία) μεταξύ των πληρεξουσίων του αυτοκράτορα Καρόλου VI και του σουλτάνου Σελίμ Γ’, η οποία επέτρεπε στους ηγεμόνες των Αψβούργων να ιδρύσουν προξενεία σε εκείνα τα λιμάνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπου υπήρχαν ήδη πρόξενοι άλλων δυνάμεων. Τα πρώτα 50 χρόνια της αυστριακής προξενικής υπηρεσίας, η οποία είχε πάντα έλλειψη κεφαλαίων και βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό σε επίτιμους προξένους, συχνά καλύπτονται από μυστήριο καθώς τα αρχειακά στοιχεία είναι σπάνια. Από τα 16 προξενεία που υπήρχαν το 1767, όταν καταγράφονται για πρώτη φορά στην επίσημη επετηρίδα των «κληρονομικών εδαφών», μόνο τρία βρίσκονταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία – Θεσσαλονίκη (Ελλάδα), Σμύρνη (Σμύρνη) και Τρίπολη (Λιβύη). Σε άλλα λιμάνια η αυστριακή προξενική υπηρεσία αντιπροσωπεύονταν από υποπρόξενους ή απλούς εντεταλμένους πράκτορες …(Πηγή : The history of the Austrian (Austro-Hungarian) consulates in Turkey 1718-1918, Rudolf AGSTNER, Levantine Heritage Foundation)
Σχετκά με την αντιπροσώπευση της αυστριακής προξενικής αρχής στην Άρτα τον 18ο αι. υπάρχουν ελάχιστες έως καθόλου επίσημες αρχειακές πηγές. Μια απ’ αυτές που πιστοποιεί την ύπαρξη αυστριακού προξενικού γραφείου στην Άρτα είναι και το παρακάτω οθωμανικό Μπεράτι. «Το Μπεράτι αυτό δόθηκε ως nişân-ı hümâyun (αυτοκρατορικό διάταγμα) μετά από αίτηση που υποβλήθηκε σύμφωνα με το ahidnâme-i hümâyun (αυτοκρατορικό όρκο) για τη χορήγηση πιστοποιητικού μεταφραστή στον Corciyo, γιο του Dimeski, μετά την εξαφάνιση του μεταφραστή για πολύ καιρό στην εταιρεία του Υποπροξένου του Ρωμαίου Αυτοκράτορα (Αυστρία) στη Narda Pier δηλώνοντας ότι είναι μεταφραστής στην εταιρεία του προαναφερθέντος Υποπροξένου και ορίζοντας τις απαλλαγές, τα δικαιώματα και τα προνόμια σε θέματα όπως φόροι, τελωνεία, τρόφιμα, ποτά , ένδυση, ταξίδια, με βάση αυτό.
16 Şaban 1194 [17 Αυγούστου 1780] I. Abdülhamid / BOA, MFB 377 ”
[Πηγή : Osmanlı Ferman ve Beratları = Ottoman Fermans and Berats, (Genişletilmiş 4. Baskı), İstanbul 2021, 486 s. BÖLÜM II, s. 250-486 Yayın No: 11 T.C. CUMHURBAŞKANLIĞI DEVLET ARŞİVLERİ BAŞKANLIĞI YAYINLARI)
…και η λεπτομέρεια!
