Η σημασία των εμβλημάτων πηγάζει από τους συμβολισμούς τους καθώς, αποστολή τους είναι να εμπνεύσουν (εμβάλλω= εμπνέω). Για παράδειγμα στον Δικέφαλο Αετό, εκτός από ένα πτηνό (ορατή απεικόνιση), δεσπόζει ενώπιόν μας το αυτοκρατορικό μεγαλείο (αλληγορική απεικόνιση). Στην συνέχεια, το σύμβολο προκαλεί συναισθήματα και συνειρμούς που σχετίζονται με παράγοντες όπως: η καταγωγή, η θρησκεία ή η ιδεολογία του ατόμου που το αντικρύζει.
Α’ Περίοδος του Δεσποτάτου της Ηπείρου (1204 -1246)
Ιδρύθηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο Κομνηνό Δούκα ως εστία αντιστάσεως στην επέκταση των «Σταυροφόρων» στα δυτικά Θέματα*. Οι Δεσπότες της Ηπείρου διεκδίκησαν τον Τίτλο του Αυτοκράτορος των «Ρωμαίων», επικαλούμενοι την εξ αγχιστείας συγγένειά τους με τη Δυναστεία των Αγγέλων. Ο ιδρυτής του Δεσποτάτου επέλεξε, σε συμβολικό επίπεδο, έμβλημα το οποίο εξ αριστερών έφερε τον «Σταυρό του Αγίου Γεωργίου» – πανομοιότυπο με εκείνο που είχε υιοθετηθεί από την Αυτοκρατορία της Νικαίας (σαφής ένδειξη ανταγωνισμού μεταξύ των δύο κρατών – και εκ δεξιών, κυανό πεδίο που αποτελούσε το χρώμα του Οίκου των Δουκών.
*”Θέματα” ονομαζόνταν αρχικά οι μεγάλες στρατιωτικές μονάδες του βυζαντινού στρατού που δημιουργήθηκαν κατά τον 6o αιώνα, οι οποίες λάμβαναν το όνομά τους από την τοποθεσία την οποία συνετίθεντο και οι οποίες εξελίχτηκαν σταδιακά από τον 8ο αιώνα σε διοικητικές περιφέρειες του κράτους, με διοικητικό ρόλο υπό τον εκάστοτε ανώτερο στρατιωτικό αξιωματικό (στρατηγό).
B’ Περίοδος του Δεσποτάτου της Ηπείρου (1264 – 1318)
Οι αλλεπάλληλες ήττες από τα στρατεύματα της Νίκαιας, ανάγκασαν τους ηγέτες του Δεσποτάτου να παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους στον αυτοκρατορικό Τίτλο. Οι δυσμενείς εξελίξεις επηρέασαν και το κρατικό σύμβολο που πλέον δεν περιλάμβανε κάποιο αυτοκρατορικό χαρακτηριστικό, αλλά αποκλειστικά το Οικόσημο των Δουκών. Η ταυτότητα του εμβλήματος με τη Σημαία της Ελλάδος είναι χαρακτηριστική.
Γ’ Περίοδος του Δεσποτάτου της Ηπείρου (1318 – 1337)
Οι δυτικότροπες προσθήκες στο κυανό χρώμα των Δουκών, σηματοδοτούν το πέρασμα της εξουσίας στον Ιταλό κόμη της Κεφαλληνίας Νικόλαο Ορσίνι, συγγενή εξ αγχιστείας των Δεσποτών της Ηπείρου. Οι εξελληνισμένοι Ορσίνι, υιοθέτησαν το ορθόδοξο δόγμα και το επώνυμο «Κομνηνός Δούκας». Τελευταίος Δεσπότης αυτής της περιόδου υπήρξε ο Νικηφόρος Β’, οπότε η Ήπειρος ενσωματώθηκε – προσωρινά – στην Αυτοκρατορία της Ρωμανίας.(Πηγή : ΡΩΜΕΙΚΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΑ, Γ. Σοφικίτης, Ηράκλειο, 2019)
