“Το μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου βρίσκεται σε απόσταση 20 λεπτών από τη Σκουληκαριά, στο φρύδι μιας ρεματιάς κατάφυτης από ελάτια, στο βάθος μιας γραφικής καμπύλης που σχηματίζουν οι ανάλαφρες πτυχώσεις του εδάφους, στον ίσκιο της πέτρινης και κακοτράχαλης βουνοσειράς του Γαβρόγου.
Τον 18ο και 19ο αιώνα το μοναστήρι ήταν πλούσιο. Είχε απέραντες εκτάσεις, χωράφια, βοσκοτόπια και πολλά κοπάδια. Μαζί με τους καλόγερους έμεναν και καμιά 20σαριά οικογένειες υπηρετικού προσωπικού. Τούτες μαζί με το ψωμί τους είχαν εξασφαλίσει και κάποια σχετική ελευθερία , καθώς τα Τούρκικα φερμάνια κατοχύρωναν κατά κάποιο τρόπο τα μοναστήρια απ’ τις αρπακτικές και βέβηλες διαθέσεις των κατακτητών.
Στα 1780 ηγούμενος ήταν ο ιερομόναχος Καλλίνικος. Τούτος ήταν γνωστός για την φιλανθρωπία και τον πατριωτισμό του. Ακολουθούσε πιστά την παράδοσι του Ελληνικού κλήρου, βοηθώντας σε κάθε περίστασι και με κάθε μέσο εκείνους που αγωνίζονταν εναντίον των Τούρκων.
Οι Διμισκαίοι , ξακουστοί κλέφτες που είχαν το λημέρι τους κατά τα μέσα του 18ου αι. στην περιοχή, φοβούμενοι ότι οι εχθροί τους θα ξεσπούσαν στη μονάκριβη αδερφή τους τη Ζωίτσα, αποφάσισαν να καταφύγουν στον ηγούμενο του Μοναστηριού και να του ζητήσουν να γίνει δεκτή η Ζωή στο Μοναστήρι. Μέχρι τότε η Ζωή έμενε με την μητέρα της σε μια καλύβα στο δάσος Γιαννιώτη, στην περιοχή της Σκουληκαριάς. Η τοποθεσία αυτή λέγεται και σήμερα “Του Διμισκή”.”
Απόσπασμα από το βιβλίο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ του Κ. Μαντά, επιθεωρητού Δ.Ε., Αθήνα, 1958. Ο Γεώργιος Μαντάς βασίζει το βιβλίο του σχετικά με τη γέννησι και τα πρώτα χρόνια της ζωής του Καραισκάκη σε μαρτυρίες των κατοίκων της Σκουληκαριάς, καθώς ο ίδιος επισκέπτονταν συχνά την περιοχή ως επιθεωρητής των σχολείων…Γράφει χαρακτηριστικά “….Τις αφηγήσεις των γερόντων τις μάζεψε με στοργή ο εβδομηντάρης γερο-Τρίμπος (πέθανε προ εξαμήνου), τις ταξινόμησε και τις έγραψε με τα λίγα γράμματα που κατείχε, πιστεύοντας ότι πρόσφερε σημαντική υπηρεσία στην Ιστορία του τόπου του. Μόλις πληροφορήθηκε την επίσκεψί μας, μας έδωσε τα χειρόγραφα με προθυμία. Τις μαρτυρίες αυτές , αφού τις ελέγξαμε, όσο ήταν δυνατό με βάσι τις επίσημες μαρτυρίες των διαφόρων Ιστορικών, τις παραθέτουμε γιατί φωτίζουν κατά κάποιο τρόπο το μυστήριο που καλύπτει τα πρώτα χρόνια της ζωής του Καραισκάκη…..”)
Στη φωτογραφία το Μοναστήρι στη Σκουληκαριά με τα κελιά στη δεξιά πλευρά ” (Φωτο από ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΛΕΥΚΩΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΗΣ,1971
