————————–
Στίς αρχές τού 17ου αίώνα ή ’Ήπειρος είχε εμπορικές σχέσεις μέ τό εξωτερικό μέσω Βενετίας ή καί απευθείας. Στήν ’Άρτα φθάνανε μέ καραβάνια προϊόντα τής Ανατολικής Θεσσαλίας, Αιτωλοακαρνανίας, καί από τή Σαλαώρα ή Πρέβεζα, μπαρκάρονταν για τό εξωτερικό. Γι’ αύτό από τά μέσα τού 17ου αιώνα, ή καί πρωτύτερα, είχαν εγκατασταθεί στήν ’Άρτα εμπορικοί πράκτορες (πρόξενοι) τής Γαλλίας, πού παρακολουθούσαν τήν εμπορική κίνηση καί εξυπηρετούσαν τό γαλλικό εμπόριο. Σύμφωνα με τον Γ. Σιορόκα, κατά πάσα πιθανότητα η λειτουργία του ξεκίνησε το 1702 και έφτασε μέχρι το 1789. Η πρώτη έδρα του γαλλικού προξενείου ήταν η Σαγιάδα. Η επιλογή της Άρτας φαίνεται πως ανήκει αποκλειστικά στον πρόξενο Garnier. Άπό μιά έκθεσή του, μέ χρονολογία 3 Ν)βρη 1702, μαθαίνουμε πώς γιά τούς γάλλους εμπόρους ή ’Άρτα παρουσίαζε εξαιρετικό ενδιαφέρον.”…… ’Έχω παρατηρήσει ότι το λιμάνι της ’Άρτας είναι χρήσιμο όχι μόνο για νά στέλνει κανείς τή βασιλική άλληλογραφία άπό το Παρίσι ή τή Μασσαλία στήν Κων)λη…. αλλά καί γιατί μπορούμε ν’ ανοίξουμε ένα εμπόριο πολύ εύνοϊκό γιά τούς Γάλλους άπό τούς ‘Αγίους Σαράντα ώς τό Αιτωλικό σέ κάθε είδους εμπόρευμα καί προ παντός σιτάρια, πού μπορεΐ νά σηκώσει κανείς άφθονα καί σέ τιμή λογική, κατά μήκος τής παραλίας, καθώς καί κρέατα βοδινά ή χοιρινά τά όποια θά ήταν δυνατό νά παστωθοΰν γιά τό ναυτικό…. σέ περίπτωση πού θά παρουσιάζονταν έλλειψη στή Γαλλία. Οι Βενετσάνοι διεξάγουν εδώ μεγάλο έμπόριο, γιά νά εμποδίσουν δέ τό έμπόριο των Γάλλων υποχρεώνουν όλους όσους φορτώνουν στις σκάλες— πού είναι όλοι τους υπήκοοι τού Σουλτάνου—νά πληρώνουν 6% στήν Κέρκυρα…» Σε άλλη του επιστολή στις 14.6.1703 δικαιολογεί την εκλογή μέ τό επιχείρημα ότι ή πόλη αύτή, ή “Αρτα, προσφέρεται καλύτερα για τίς υπηρεσίες πρός τόν βασιλιά καί προς τό εμπόριο. Συγκεκριμενοποιεί κάπως τό δεύτερο σκέλος τού επιχειρήματός του καί αναφέρει ότι ή “Αρτα είναι ή αποθήκη πολλών άλλων μεγάλων πόλεων, άπό τίς οποίες δέν βρίσκεται μακριά καί οί οποίες διαθέτουν αξιόλογες αγορές όλον τόν χρόνο. Εκείνο όμως πού δέν αναφέρει ό Garnier καί πού, βάρυνε στήν εκλογή τής έδρας τού προξενείου είναι η μικρά απόσταση τής “Αρτας άπό τή θάλασσα. Καί άπό τή θάλασσα διεκινείτο το σύνολο σχεδόν τού όγκου τών έξαγωγών καί των εισαγωγών. Κι ακόμη, ή “Αρτα ήταν τό κέντρο μιάς εύφορης περιοχής, κατεξοχήν αγροτικής, πού θα τροφοδοτούσε τό γαλλικό εμπόριο μέ πρώτες ύλες γιά εξαγωγή. Άπό άλλη επιστολή τού γάλλου πρόξενου Pellissier, (γραμμένη στις 25 Ίούνη 1704) μαθαίνουμε ότι οι Γάλλοι ενδιαφέρονταν πολύ γιά τά ελληνικά καπνά πού μπορούσαν να αγοράσουν καί νά μεταφέρουν άπό τήν ’Άρτα στο εξωτερικό καί παράλληλα νά φέρουν δικά τους πανικά, μεταξωτά, επιχρυσωμένα καί άσημοκεντισμένα αντικείμενα. Επίσης κάνει λόγο καί γιά τά μαλλιά τής “Άρτας, πού ήταν κατάλληλα γιά στρώματα καί τέντες στις γαλέρες……(Πηγή : ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Γ. Σιορόκας, Αθήνα, 1981)
Στη φωτογραφία Χαρακτικό του Louis Dupré με θέμα «Η Διάβαση της Πίνδου»
(Πηγή : https://el.travelogues.gr/item.php?view=40748 )
