”…….Σε καιρό ο Λάμπρης το είπε και το έκανε. Σαν έφτασε το παζάρι στην Άρτα πήρε μιαν αυγή τον Αναγνώστη τραβώντας μ’ένα χερόβολο καλαμποκιά φορτωμένο για την πόρεψή του και τράβηξε για τον Καναρά.
Μιλιούνια ο κόσμος απ΄άκρη τόπου κι άλλα τόσα και πλιότερα τα ζωντανά γύρα το Πετροβούνι. Και οι τσιαμπάσηδες πέρα δώθε όλη μέρα αγνάντευαν τις πραμάτειες και ρώταγαν ποιος δίνει και πόσα θέλει.
Είδε και χωριανούς ο Λάμπρης στο παζάρι. Είδε και ξένους , κάποιους έβαλε να ρωτήσουν, κάποιοι τον ρώτησαν και από μοναχοί τους, μα κάνα δυο μέρες τον έφαγε ο έρμος πέρα δώθε και γύρα την Βαλαώρα, μα δίχως νάβρει αγοραστή.
Όμως έχουν δίκιο που λένε πως στο παζάρι τίποτα δεν μένει απούλητο, κάπου βρέθηκε αφέντης και για τον Αναγνώστη. Πέρασαν καταπρώτου κάνα δυο και τον κατηγόρησαν, τούηπαν πως τάχα είναι για ψόφο κι όχι για πούλημα και κάμανε πέρα κι άλλος παραύστερα έκαμε πως ενδιαφέρεται, τον κοίταξε στα δόντια κούνησε το κεφάλι και πρόγκηξε κι εκείνος. Και παρουσιάστηκε άλλος ένας κακομοιρούλης, ένας όπου γυφτούφερνε και…..έλυσε το κομπόδεμα και τόδωκε κάτι λίγα χρηματάκια οπούχε κι ο Λάμπρος έκαμε χαίρι το γάιδαρο…..” Απόσπασμα από το διήγημα “Του Αναγνώστη το Μασκάρεμα” από τη Συλλογή διηγημάτων του Νίκου Καραβασίλη Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΑΝΤΟΧΗ, ΑΘΗΝΑ, 1994
Στη φωτογραφία Ζωοπανήγυρις στα 1938 στην περιοχή της Οδηγήτριας από Φωτο που βρίσκεται στο Λαογραφικό Μουσείο Άρτας στην Γέφυρα, όπως δημοσιεύτηκε από τον κ. Lucas Braca.
