“…….Στους πρόποδες ενός λοφίσκου, στην κορυφή του οποίου υψωνόταν ένας μεγάλος σιδερένιος σταυρός, το κύριο σώμα των Φιλελλήνων αναγκάζεται να σταματήσει. Το έδαφος και οι συνεχώς αυξανόμενες μάζες του εχθρού φράζουν κάθε διέξοδο. Εξαντλημένοι από τραύματα, κόπωση και υπερπροσπάθεια, πέφτουν εκεί, γύρω από τη σημαία τους, πάνω σε σωρούς νεκρών. Ο υπολοχαγός Τάιχμαν κρατά ακόμη την ένδοξη σημαία· δεν καταλαβαίνει πότε την παίρνουν από τα χέρια του, γιατί τη στιγμή εκείνη το σώμα του έχει ήδη κομματιαστεί — και μαζί του σβήνει και η τελευταία σπίθα αντίστασης”. (Πηγή : ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ & Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΑ, Α. Καρρά, Άρτα, 2025)
Στην φωτογραφία “«Ύστατη αντίσταση του πεζικού των Φιλελλήνων εναντίον των Τούρκων κατά τη Μάχη του Πέτα, στον Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, 16 Ιουλίου 1822”. Ζωγραφικό έργο του Giuseppe Rava.»
