Αρχείο κατηγορίας Οι Συνοικίες

ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΩΝΑΣ ΑΡΤΑΣ“Εν τω Πετροβουνίω κατ’ Ανατολάς της Άρτης εσώζοντο μέχρις ημών ερείπια τινα του παναρχαίου φρουρίου του μεγάλου Πύρρου, εκ Πελωρίων λίθων άνευ ασβέστου. Επί τη βάσει των θεμελίων αυτού ωκοδομήσατο η Οθωμανική κυβέρνησις εκ βάθρων αυτών τω έτει … Συνέχεια →

“ΠΕΤΡΟΒΟΥΝΙΟΝ, ούτω καλείται ο λόφος ούτος, ως λίαν πετρώδης, εκτεινόμενος από του χωρίου Λημήνη μέχρι του χωρίου Μπάνη εξ ανατολών προς μεσημβρίαν της Αρτης, καθ΄ην θέσιν πηγάζουσιν εν τω Ινάχω εισρέοντα πλείστα πότιμά τε και μεταλλειούχα ύδατα….”, (ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ, Σεραφείμ … Συνέχεια →

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΟΜΠΟΤΗ – Το εσωτερικό του σπιτιού του Π. Κομπότη που βρισκόταν λίγα μέτρα μακριά από την εκκλησία του Αγίου Κωσταντίνου. Η οικογένεια Κομπότη ήταν αρχοντική οικογένεια της Άρτας που τα πορτραίτα τους κοσμούν ακόμη και σήμερα την … Συνέχεια →

“Ο Κακαβάς” ως Καφέ-Μπαρ (Γούσιας-Θεοχάρης). Από πάνω το Κομμωτήριο και Σχολή Κομμωτικής του κ. Κασαή που ξεκίνησε τη λειτουργία του τη δεκαετία του 70 και έκλεισε το 1995.Τον Κακαβά τον είχε για περίπου 50 χρόνια ο Ιωάννης Κακαβάς και στη … Συνέχεια →

1957 : Η οδός Γ.Καραϊσκάκη, από πλατεία Κακκαβά προς τα Ψαροπλιά, λίγο πριν την οδό Καραπάνου. Διακρίνεται το γωνιακό νεοκλασικό της κας Κικής Κοτσαρίδα που στην θέση του σήμερα υπάρχει 4όροφη οικοδομή. Στον μαντρότοιχο αριστερά στην γωνία υπάρχει σήμερα μια … Συνέχεια →

1960 : Πλατεία Κακκαβά (παλιά Πλάτανου), προς την οδό Αγίου Κωνσταντίνου και το μικρό Θεατράκι. Πολλές δεκαετίες πριν την ρυμοτόμηση. Ο δρόμος είναι χωμάτινος όπως και η πλατεία. Βλέπουμε στην άκρη το καφενείο του Κακαβά, δίπλα ακριβώς την είσοδο για … Συνέχεια →

Έτσι λεγόταν η περιοχή γύρω απ’ την σημερινή πλατεία Κακαβά καθώς στη μέση της πλατείας υπήρχε ένα μεγάλο πλατάνι. Εκεί υπήρχε και το πηγάδι του Πλάτανου, με την μεγαλύτερη διάμετρο ανοίγματος απ΄όλα τα άλλα. Στο πηγάδι αυτό, που είχε καθαρό … Συνέχεια →

Ένα πολύ γλυκό κείμενο από την κ. Anna Romanou που μας ταξίδεψε στα αντίστοιχα μαγαζάκια της οδού Σκουφά στην Άρτα, την δεκαετία του 60-70, στο μαγαζί του Λιόντου, του Ντέτσικα, του Βασιλείου, στα Τζιμακια γωνία Παντοκράτορος και Κουμουνδούρου (που μας … Συνέχεια →

Πρόκειται για τη σημερινή συνοικία του Παντοκράτορα η οποία μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα λεγόταν “Αλμπαναριά”. Η λέξη είναι τουρκική και προέρχεται από τη λέξη nalbant που σημαίνει πεταλωτής, καλιγωτής. Εκεί, στους σημερινούς δρόμους Γριμπόβου, Αλεξοπούλου και Παντοκράτορος υπήρχαν … Συνέχεια →

Η συνοικία Beykus στην Άρτα απαντάνται ήδη στα μισά του 18ου αιώνα στα γαλλικά αρχεία, όπου ο Αχμέτ Κούρτ πασάς χτίζει σεράι.Οι αδελφοί Μπαικούση, που μάλλον πήραν το όνομα από παραφθορά της Τούρκικης λέξης από Μπεηκούς σε Μπαικούς, ήταν Αρτινοί, … Συνέχεια →