ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΟ ΡΕΜΑ

————————–
“Στου χουριό μας τα πουτάμια κι τα ρέματα είχαμαν για θάλασσα… Όταν ήμασταν λιανοπαίδια, όλη μέρα μέσα στα πουτάμια γυρνάμαν, λουτσουριόμασταν (πλατσουρίζαμε)! Τότι π’ καλουκαίριαζι, ήμασταν κάθι μέρα στου πουτάμι! Κι άμα μας μάθαινε ο δάσκαλος (δηλ. αν μάθαινε ότι πήγαμε στο ποτάμι), μας έδιρνι! Για του καλό μας, μας έλιγι, για να μην πνιούμι! Αλλά ιμείς πού να τουν ακούσουμι… Πάαιναμαν κρυφά, αλλά έρθουνταν κι ου δάσκαλους κρυφά! Κι μας λάβαινε, μας στέγαζι στου ξύλου! Άλλουν τουν έδιρνι ικεί, άλλουν στο σκουλείου! Ικείνοι απού (που) έφευγαν, έτρουγαν του ξύλου τ’ν άλλη τ’ν ημέρα! Μι λούρα κρανίσια (από το δέντρο κρανιά) μάς έδιρνι! Κι μας έλιγι να κόψουμι ιμείς τ’ λούρα για να μας δείρει!

Όλο πιδιά (αγόρια) ήμασταν π’ πάιναμαν για να κουλυμπήσουμι, κοπέλις δεν έρθουνταν, γιατί δεν ήξιραν μπάνιου, αλλά ντρέπουνταν κιόλα. Για να σ’ που τ’ν αλήθεια, ιγώ έκανα κάπουτι μπάνιου μι κουπέλις, αλλά όχι στου θ’κό μ’ του χουριό. Θα ήμαν 15 χρουνών τότι (το έτος 1958).

Ικεί π’ πάιναμαν να κουλυμπήσουμι, στα ρέματα, πιάναμαν καβούρια, ανάφταμαν φουτιά, τα ψέναμαν κι τρώ’μαν. Κάναμαν κι του μπάνιου, τρώ’μαν κι καβούρια, μια χαρά ήταν!

Δεν πάιναν όλα τα πιδιά για κουλύμπι. Όποιος σκιάζουνταν, δεν έμπινι στου νιρό. Τι θ’μήθ’κα τώρα… Ήταν κάπουτι ένα πιδί κι έπισι μέσα στου νιρό κι δεν ήξιρι να κουλυμπήσει. Δεν πάταγι καταή. Του ‘ρθε (νόμισε) ότι πατάει κι πάει στου βαθύ (βυθό) κι γομώθ’κι μέσα (καλύφθηκε απ’ το νερό). Ήταν βαθύ του νιρό, σα βίραγκας! Απήδ’σι άλλου ένα πιδί μέσα κι τουν έβγαλι. Ήξιρι καλό μπάνιο ου άλλους, βούτ’ξι μέσα κι τουν έπιασι κι τουν έβγαλι όξου. Κι τουν πάταγαν στου στήθους να βγάλει του νιρό, κόντιψι να πιθάνει αυτό του πιδί. Ολομία (παραλίγο) πνί’ηκι!” (Μαρτυρία όπως δημοσιεύτηκε στο βιβλίο ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΣΟΥ ΜΟΛΟΓΗΣΩ – Ηπειρώτικες ιστορίες από το παρελθόν που μιλούν στο παρόν, Βασίλης Μαλισιόβας, Αθήνα, 2020)

Στη φωτογραφία “Για μπάνιο στο Μπούντο στους Μελισσουργούς – 1938-39”. Μπροστά ο Γρηγόρης Γ. Παππάς – Νομικός, και πίσω ο Δημήτρης Ν. Καραβασίλης και ο Χρήστος Κ. Μπανιάς.Όλοι ανώτατα στελέχη του Ε.Α.Μ.-Ε.Λ.Α.Σ. και ήρωες του έπους του ’40. (Φωτο από αρχείο Κ. Ν. Μπανιά) 

Δημοσιεύθηκε στην Το Γεφύρι της Άρτας και ο Άραχθος Ποταμός. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *