Στο µέτωπο της Ηπείρου από την κήρυξη του πολέµου είχε συγκροτηθεί στρατιωτικό σώµα µε πυρήνα έναν Ευζωνικό λόχο και Ηπειρώτες εθελοντές µε την ονοµασία “Μικτόν στράτευµα Ηπείρου”. Σκοπός του Εθελοντικού σώµατος ήταν να βαδίσει προς το Ζάλογγο και προς το Σούλι προς απελευθέρωση όλης της Περιφέρειας, να οπλίσει τους χωρικούς των Ελληνικών Τσαµοχωρίων, µε όπλα που στέλνονταν απ’ την Άρτα. Το σώµα αυτό, µε αξιωµατικούς τους έφεδρους ανθυπολοχαγό Σ. Γρανίτσα και ∆. Λεόντιο τέθηκε υπό την αρχηγία του αξιωµατικού του στρατού ∆ηµητρίου Μπότσαρη. Την 19/10 το σώµα εκείνο που αποτελούσε πλέον τµήµα του Γενικού στρατού της Ηπείρου, πέρασε τον ποταµό Λούρο και την επόµενη ηµέρα κάτω από τις οµοβροντίες των όπλων τους τέλεσαν δοξολογία στο ιερό οροπέδιο του Ζαλόγγου.
Στις 21/10, κατά διαταγή του στρατηγού Σαπουτζάκη, µέρος του τµήµατος αυτού δύναµης 300 ανδρών, Ηπειρωτών, µε επικεφαλής τους οπλαρχηγούς που ορίσθηκαν απ’ τον Βότσαρη εστάλησαν στη Νικόπολη όπου και πολέµησαν µε γενναιότητα για την κατάληψη της Πρέβεζας.
Μετά την αναχώρηση του τµήµατος αυτού των 300 ανδρών απ’ την Πρέβεζα, έφτασε στα ∆ουβιανά και προήλασε προς τα Τσαµοχώρια τα οποία εκκαθάρισε από τους Τουρκαλβανούς Τσάµιδες που αποπειράθηκαν να διακόψουν την πορεία του Ελληνικού τµήµατος στην ιστορική θέση “Γλυκά” και έδωσε µάχη.
-Κατάληψη της Χειµάρρας (5/11)
Στις 5/11 ένα σώµα Ελληνικού στρατού αποβιβάστηκε από πολεµικό πλοίο του τοµέα του Ιονίου και κατευθύνθηκε στη Χειµάρα προς κατάληψη του ∆ιοικητηρίου. Οι στρατιώτες Τούρκοι που βρίσκονταν εκεί πυροβόλησαν κατά των Ελλήνων στρατιωτών και η σύγκρουση άρχισε όπου και εφονεύθησαν τρεις Τούρκοι και τραυµατίστηκε ένας Έλληνας ελαφρά. Μετά την κατάληψη του ∆ικαστηρίου και του τηλεγραφείου υψώθηκε η Ελληνική σηµαία. Η επαρχία Χειµάρρας πανηγύριζε µε ενθουσιασµό. Στο ταµείο της ∆ιοίκησης και του Ταχυδροµείου υπήρχαν χρήµατα τα οποία εσφραγίσθησαν από τον Αρχηγό της κατοχής Σπηροµήλιο. Στις 11 το πρωί εψάλει δοξολογία στη Μητρόπολη.
-Και άλλες συµπλοκές στην Ήπειρο
Κατά τις 12/11 και ώρα 4 το πρωί, Ελληνικές προφυλακές που βρίσκονταν στο Χάνι Εµίν αγά µε άνδρες ενός Ουλαµού του 2ου λόχου του ανεξαρτήτου συντάγµατος Κρητών, βρέθηκαν αντιµέτωποι τουρκικής περιπόλου. ∆ιοικητής του Ελληνικού τµήµατος ήταν ο υπολοχαγός Πεζόπουλος, που υποστηριζόταν και από έναν λόχο Ιερολοχιτών.
Κατά την πορεία του βλέποντας εχθρική περίπολο να προχωρά από διάφορα σηµεία από την Κανέττα και το Χάνι Μπίµπη, διέταξε έναρξη του πυρός προς βοήθεια της περιπόλου και η µάχη γενικεύτηκε µε τελική νίκη του Ελληνικού τµήµατος και οι εχθροί εγκατέλειψαν στο πεδίο της µάχης πολλούς νεκρούς και τραυµατίες. Η πολύωρη µάχη τελείωσε στις 5 το απόγευµα και η κατάπαυση του πυρός έδωσε περιθώριο στους Τούρκους να παραλάβουν τους νεκρούς τους. Την άλλη ηµέρα η Ελληνική περίπολος βρήκε στο Χάνι Εµίν αγά 18 νεκρούς Τούρκους, ενώ οι τραυµατίες ήσαν περί τους 100. Από τους Έλληνες εφονεύθη ο Ιερολοχίτης Παπαδόπουλος Γ. και τραυµατίστηκε ο Κρητικός Γεώργιος Ακαµατάκης.
-Κατάληψη των Αγίων Σαράντα (21/11)
Ο Ελληνικός στόλος Ιονίου Πελάγους στις 21/11 κατευθύνθηκε στις ακτές των Αγίων Σαράντα µε προορισµό να καταλάβουν την πόλη. Κατά τις 10 το πρωί της ίδιας ηµέρας οι Τουρκικές αρχές άµα αντίκρισαν το πλοίο να πλησιάζει εγκατέλειψαν τις θέσεις τους και έφυγαν προς το ∆ουβλίνο.Τα αγήµατα αποβιβάστηκαν αµαχητί και κατέλαβαν τα ∆ηµόσια καταστήµατα της πόλης.(Πηγή : ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ 1912-1913, Βύρων Δάβος, Αθήνα)
Στη φωτογραφία “Επιστολικό δελτάριο : Ανίχνευσις υπό του ιππικού εν Ηπείρω” (Από προσψπική συλλογή)
