————————-
“Η κατοικία στα Τζουμέρκα πέρασε από πολλά στάδια για να φτάσει στη σημερινή της μορφή. Αρχικά οι Τζουμερκιώτες είχαν για κατοικία χαμόσπιτα διαστάσεων 8χ6 τ. πήχεων και ύψος 4 πήχεων. Η κατοικία αυτή ήταν μόνο ένα δωμάτιο στρωμένο από ένα στρώμα λάσπης από κοκκινόχωμα, χωρίς ταβάνι, χωρίς τζάμια και με το τζάκι στη μέση.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια οι άνθρωποι διαπίστωναν πως το χαμόσπιτο δεν τους εξυπηρετούσε . Έτσι στη θέση του μπήκε το “στερφογάλαρο”. Η ονομασία προέκυψε από την κλίση του εδάφους. Το μισό σπίτι ήταν χαμόσπιτο, δηλαδή στέρφο και το άλλο μισό είχε κατώι και ανώι, δηλαδή δυο διαμερίσματα, ήταν γαλάριο κατά την κοινή έκφραση. Το σπίτι αυτό χρησίμευε για κατοικία των ανθρώπων, για αποθήκη και για διαμονή των χονδρών ζώων, βοδιών, μουλαριών κ.τ.λ.
Το ισόγειο χρησιμοποιούνταν για τη διαμονή των ζώων ενώ το ανώγειο για τη διαμονή της οικογένειας και αποτελούνταν από δυο δωμάτια και μεγάλο χαγιάτι στεγασμένο….. (Πηγή ΤΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΟΧΩΡΙΑ, Σ. Φίλου. Αθήνα, 2000)
Στη φωτογραφία το Σπίτι του Π. Πανάγου – 1936. (Πηγή : Ομάδα ΠΕΡΑ ΚΑΛΕΝΤΙΝΗ στο facebook)
