“……Μπροστά από την κρεββάτα εκτεινόταν στενός ημι-υπαίθριος εξώστης, ο οποίος κάλυπτε τη σκάλα και κατέληγε δεξιά και αριστερά σε «κιόσκια». Η στέγη της κρεββάτας φερόνταν σε σύστημα ξύλινων δοκών επί στύλων διαμορφωμένων σε τοξοστοιχία με κυλόκυρτα τόξα από μπαγδατί. Πρόκειται για τυπική μορφή που απαντά κατά τον όψιμο 18ο και 19ο αιώνα σε κτίρια υψηλών προθέσεων στον ευρύτερο χώρο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μέσω της κρεββάτας γινόταν η προσπέλαση των χώρων διαμονής του ορόφου. Ο «καλός οντάς» βρισκόταν στη δεξιά πτέρυγα του κτιρίου. Πολλά από τα μορφολογικά στοιχεία του σπιτιού, όπως τα παράθυρα και ίσως και η επενδεδυμένη με σανίδια προεξοχή της στέγης, ανάγονται στα μέσα του 19ου αιώνα, εποχή κατά την οποία το σπίτι, όπως και πολλά άλλα στην Άρτα, φαίνεται ότι επισκευάστηκε, ενδεχομένως μετά από ζημιές που έπαθε κατά την επανάσταση του 1821 ή εκείνη του 1854. (Πηγή : Σχόλιο του Σ. Μαμαλούκου στο Λεύκωμα ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΙΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΧΟ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, Μουσείο Μπενάκη, 2007).
Στη φωτογραφία “Κάτοψη της οικίας Γαρουφαλιά” από τον Αριστοτέλη Ζάχο όπως δημοσιεύτηκε στο γερμανικό περιοδικό “Altere Wohnbauten auf Griechishem Boden, Wasmuths Monatshefte fur Baukunst, VII Jahrgang, Zachos A.,1923.
Μπορείτε να δείτε φωτογραφία της όψης της οικίας Γαρουφαλιά σε παλαιότερη ανάρτηση στο λινκ https://doxesdespotatou.com/oi-megales-oikodomikes-kataskeyes/