“Κάτοψη του ορόφου της οικίας Γαρουφαλιά έχει δημοσιευτεί από τον ίδιο τον Α. Ζάχο στο Altere Wohnbauten και αναδημοσιευτεί από τον Κ. Παπαϊωάννου στο Ελληνικό Παραδοσιακό Σπίτι, ενώ μια ακόμη φωτογραφία του έχει δημοσιευτεί από τον Α. Ορλάνδο. Δεν είναι γνωστό που ακριβώς βρισκόταν το σπίτι, το οποίο κάηκε κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς που σύμφωνα με τον Α. Ορλάνδο κατέστρεψε ένα μέρος της πόλης της Άρτας περί το 1930. Όπως συνήθως συνέβαινε στα σημαντικότερα αρχοντικά της Άρτας, το σπίτι ήταν κτισμένο πανταχόθεν ή εν μέρει ελεύθερο, μέσα σε μεγάλο οικόπεδο. Κατά μήκος της κύριας όψης του υπήρχε ευρύχωρη αυλή. Δεξιά της αυλής βρισκόταν το περιβόλι με τα εσπεριδοειδή, περιφραγμένο με χαμηλό τοίχο με σιδερένιο κιγκλίδωμα και πέτρινη αυλόθυρα.
Το αρχοντικό είχε σε κάτοψη σχήμα Γ και διέθετε ισόγειο και όροφο. Οι ισόγειοι αποθηκευτικοί χώροι είχαν πρόσβαση από ευρύ, ημι-ηπαίθριο χώρο, η προς την αυλή πλευρά του οποίου είχε τη μορφή τοξοστοιχίας. Μια λίθινη κλίμακα με δυο συμμετρικούς βραχίονες που φέρονταν από τεταρτοκυκλικά τόξα, διατεταγμένα εκατέρωθεν κεντρικού ημικυκλικού, οδηγούσε στην φαρδιά κρεββάτα του ορόφου, μέρος της οποία ς είχε πιθανότατα κλειστεί εκ των υστέρων με υαλοστάσιο”. (Πηγή: ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Α. Καρρά, 2022)
Στη φωτογραφία του Α. Ορλάνδου το 1936 “Η οικία Γαρουφαλιά με τα τοξάτα”. Τα τοξάτα ή δοξάτα ήταν οι ξύλινοι στύλοι τετράγωνης ή ορθογώνιας διατομής που εκτείνονταν κατά μήκος της κρεββάτας των παλιών αστικών σπιτιών της Άρτας και ανάμεσα στους οποίους τοποτετούνταν ξύλινα, δικτυωτά κιγκλιδώματα. Οι στύλοι « ..άλλοτες διήκουσιν άνω μέχρι της στέγης φέροντες σαγματοειδή επιθήματα διαφόρων τύπων άλλοτε δε συννενούντο προς αλλήλους δια τόξων (δοξάτα) ενίοτε ημικυκλικών, συνηθέστερον όμως διπλής καμπυλότητας, άτινα ήσαν πολύ αγαπητά κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας, τόσον εις τα σπίτια όσον και εις στοάς μοναστηρίων και κατεσκευάζοντο διά ξυλοπήχεων και επιχρύσματος», (Πηγή φωτογραφίας & κειμένου : ΠΑΛΑΙΑ ΑΣΤΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΗΣ, ΑΒΜΕ 2, Ορλάνδος, 1936).