«Όπως ειπώθηκε, οι πρώτες ομάδες του μόνιμου ΕΛΑΣ ήταν σκόρπιες. Χωρίς μεταξύ τους σύνδεση.Και χωρίς πολλές φορές σαφή πολιτική κατεύθυνση. Επίσης δεν είχαν απόλυτα μόνιμο χαρακτήρα. Αυτά τα κενά ήρθε να καλύψει η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΕΑΜ του Νομού Άρτας στη συνεδρίασή της στις 4 Φλεβάρη 1943. Στη συνεδρίαση αυτή ιδρύθηκε το «Αρχηγείο Τζουμέρκων» του ΕΛΑΣ. Του δίνει εντολή να συνενώσει τις μόνιμες ομάδες, να τις σταθεροποιήσει, να τις αυξήσει αριθμητικά, να τις εξοπλίσει όσο χρειάζεται πιο άρτια, να τις κατευθύνει στρατιωτικά και πολιτικά. Στη διοίκηση του αρχηγείου μπήκαν : 1) στρατιωτικός αρχηγός ο υπολοχαγός Φεράσιμος Μαλτέζος (Τζουμερκιώτης), 2) αντιπρόσωπος του ΕΑΜ ο μέχρι τότε γραμματέας της ΝΕ Γιώργος Αναγνωστάκης (Καταχνιάς) και 3) καπετάνιος ο ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Ζαλοκώστας (Παλιούρας). Σύμφωνα με τον καταμερισμό ο στρατιωτικός αρχηγός είχε την ευθύνη για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, την εκπαίδευση των τμημάτων κλπ., ο αντιπρόσωπος του ΕΑΜ ασχολούνταν με την πολιτική δουλιά στα τμήματα και τις σχέσεις με το λαό, ο δε καπετάνιος ήταν βοηθός του στρατιωτικού αρχηγού και επιπλέον ήταν χρεωμένος με τα ζητήματα του εφοδιασμού και της επιμελητείας.
Ο συντονισμός της δράσης του αρχηγείου (μόνιμες αντάρτικες ομάδες) και του εφεδρικού ΕΛΑΣ (έτσι μετονομάστηκαν οι ναχητικές ομάδες) ανατέθηκε στον ταγματάρχη Άγγελο Πίσπιρη (Μπάρμπα – Κώστα). Εδαφική περιοχή του αρχηγείου καθορίστηκε εκτός του νομού Άρτας, η ανατολικά του δρόμου Φιλιππιάδα – Γιάννενα περιοχή (Ξεροβούνι), τα Κατσανοχώρια και η περιοχή Καλαρρυτών – Πραμάντων». (Πηγή : 40 ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣ, Γιώργος Αναγνωστάκης, Αθήνα, 1980)
Στη φωτογραφία “Η πρώτη διοίκηση του αρχηγείου Τζουμέρκων του ΕΛΑΣ, 4 Φλεβάρη 1943. Από αριστερά προς τα δεξιά : Μόνιμος υπολοχαγός Γεράσιμος Μαλτέζος (καπετάν Τζουμερκιώτης, από το χωριό Άνω Πέτρα Άρτας, στρατιωτικός διοικητής). Γιώργος Αναγνωστάκης (Καταχνιάς, δικηγόρος από το χωριό Κεντρικό Άρτας, αντιπρόσωπος του ΕΑΜ, πολιτικός καθοδηγητής και Γραμματέας του ΚΚΕ του αρχηγείου). Μόνιμος ανθυπολοχαγός Θόδωρος Ζαλοκώστας (καπετάν Παλιούρας από το χωριό Θεοδώριανα Άρτας, καπετάνιος του αρχηγείου, σκοτώθηκε την άνοιξη του 1947 στις Μελάτες Άρτας). [Φωτο και σχόλιο από το ίδιο βιβλίο].