———————
“Θυμάμαι ήταν 20η Ιουλίου όταν η οργάνωση του ΕΔΕΣ ήλθε σε επαφή με το Γιάννη Γεωργίου, που ήταν και μέλος της, να μισθωθεί το αυτοκίνητό του για την κάθοδο του Ν. Ζέρβα και τεσσάρων συντρόφων του στην Άρτα. Ο Γεωργίου πληροφόρησε την οργάνωση ότι μαζί του θα έχει και έναν νεαρό από της Άρτα, τον οποίο πρέπει οπωσδήποτε να παραδώσει στον πατέρα του. Η οργάνωση αρνήθηκε και τότε ρωτήθηκε ο ίδιος ο στρατηγός και μόλις πληροφορήθηκε ότι ο νεαρός είναι ο γιός του Δημητρίου Τσακτσίρα, Κωσταντίνος, ήλθε, δεν γνωρίζω πως, σε επαφή με τον πατέρα μου και έτσι αποφασίστηκε η συμμετοχή μου στο ταξίδι. Τα παραπάνω μου τα είπε ο ίδιος ο Γεωργίου και μάλιστα μου τόνισε ότι η αποστολή αυτή είναι πολύ επικίνδυνη για όλους μας. Παίζεται η ζωή μας.
Θυμάμαι ήταν 23η Ιουλίου 1942 όταν πάρθηκε η απόφαση αναχώρησης και ανόδου στα βουνά του Ν. Ζέρβα με το αυτοκίνητο του Γ. Γεωργίου, που μισθώθηκε, μάρκας Φορντ – το αποκαλούμενο με μουστάκια, λόγω της εμφάνισής του. Έτσι η τύχη μ’ έφερε συνοδό των Ναπολέοντα Ζέρβα, Κομνηνού Πυρομάγλου, Μιχάλη Μυριδάκη, Γιάννη Παπαδάκη και Παντελή Κωτσάκη. Ο Ν. Ζέρβας έφερε το ψευδώνυμο «Νικόλαος Βαρυλίδης».
Τα χαράματα της 23ης Ιουλίου του 1942, ώρα 5η πρωινή ξεκινήσαμε από την Αθήνα με προορισμό την Άρτα (Χάνι Κατσούλη, σημερινό Παπάνθημο). Εγώ, λόγω που το αυτοκίνητο δεν χωρούσε, κάθισα στο φτερό του αυτοκινήτου, παρά την ελαφρά πίπτουσα βροχή. Το αυτοκίνητο που ήταν βαρυφορτωμένο και λόγω παλαιότητας, πήγαινε φυσικά αργά με χίλιες προφυλάξεις και κινδύνους σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Μετά την Αθήνα, το πρώτο Ιταλικό μπλοκ συναντήσαμε στη Θήβα και το περάσαμε χωρίς δυσκολία, επίσης και το δεύτερο στη Λειβαδιά, αφού εγώ πρόσφερα αυγά και τσιγάρα στους άντρες των φυλακίων. Επόμενο μπλοκ της Άμφισσας. Και να το γεγονός της ημέρας εκείνης, που λίγο έλειψε να μας στοιχίσει τη ζωή αλλά και την τύχη του αγώνα μας για τη λευτεριά.
Για κακή μας μοίρα σ΄αυτό το μπλοκ των Ιταλών κατακτητών, βρέθηκαν σε κάποιο φορτηγό αυτοκίνητο δυο δοχεία λάδι. Ο επικεφαλής Ιταλός λοχίας, ονόματι Μπρούνο, ένας άνθρωπος που είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός σκληροτράχηλου κατακτητή, διέταξε την ξεφόρτωση του αυτοκινήτου και την μη διέλευση κανενός οχήματος. Αφού δεν βρέθηκε τίποτε άλλο στο φορτηγό αυτοκίνητο και καλμάρισαν κάπως τα πνεύματα, τότε εγώ προθυμοποιήθηκα και παίρνοντας τέσσερις κούτες τσιγάρα – τσιγάρα του μπακάλη, έτσι τις έλεγαν – και ένα καλάθι συρμάτινο με αυγά, κατευθύνθηκα προς τον Ιταλό λοχία και μ’ένα χαμόγελο του τα πρόσφερα. Αυτός τότε μειδίασε και έκανε νόημα να περάσουμε. Έτσι κι έγινε.
Ήταν το πιο απειλητικό γεγονός της ημέρας. Να σημειωθεί ότι ο Ν. Ζέρβας ήταν επικηρυγμένος από τους κατακτητές με ένα σοβαρό χρηματικό ποσό. Το βράδυ φτάσαμε στο χωριό Μποχώρι – Ευηνοχώριον – Αιτωλοακαρνανίας, όπου και διανυκτερεύσαμε. Μαζί με την αγωνία μας στο Μποχώρι προστέθηκαν από πάνω και οι ενοχλητικοί φίλοι μας, τα κουνούπια, που μας έκαναν εκείνο το βράδυ να μην κλείσουμε καθόλου μάτι.
Την επομένη το πρωί ξεκινήσαμε για την Άρτα. Φτάνοντας στο χωριό Κρίκελος, ο Ζέρβας συναντήθηκε με φιλικά του πρόσωπα και τους ανήγγειλε την άνοδό του στα βουνά και να φροντίσουν για τη συγκέντρωση όλων των αναγκαίων εφοδίων διατροφής. Το ίδιο έκανε και στο Ανοιξιάτικο όπου καθίσαμε και φάγαμε. Τελευταίος σταθμός του Ζέρβα και των συντρόφων του το Χάνι Κατσούλη, όπου κάτω από τον δροσερό πλάτανο, απολαύσαμε την δροσιά του.
Αφού μας ευχαρίστησε ο Ζέρβας και οι σύντροφοί του, ξεκινήσαμε ο Γ. Γεωργίου κι εγώ για την Άρτα. Απευθυνόμενος ο στρατηγός προς εμένα μου είπε : «Ανηψιέ, η πρώτη σου δουλειά μόλις φτάσεις στην Άρτα, είναι να ειδοποιήσεις τα αδέλφια μου και τους φίλους μας αδελφούς Γιάννη και Σπύρο Πάντζο, Γιάννη Τσίγα και αυτοί με τη σειρά τους όλους τους άλλους φίλους μας και να τους πουν ότι ανεβαίνω στο βουνό και ξεκινάω ένοπλο αγώνα εναντίον των κατακτητών». Εμείς αναχωρήσαμε για την Άρτα και ο Ν. Ζέρβας με τους συντρόφους του για το βουνό. Πράγματι μόλις φτάσαμε στην Άρτα, έτρεξα και ειδοποίησα όλους όσους τα ονόματα μου έδωσε για να αναχωρήσουν για το βουνό, αν βέβαια το επιθυμούν και να πλαισιώσουν το αντάρτικο που μόλις άρχισε να δημιουργείται. Στη συνέχεια εγώ με εντολή της τοπικής οργάνωσης ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ συνέχισα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου καθημερινά. Έδινα πληροφορίες μετακινήσεως και μεταφοράς πολεμοφοδίων, κινήσεις αυτοκινήτων και στρατιωτών του εχθρού κτλ…….”
(Πηγή : ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ – ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ, Κ. Τσακτσίρας, Άρτα)
Στη φωτογραφία “Ο Ναπολέων Ζέρβας μαζί με Μ. Μυριδάκη, Π. Κωτσάκη και Ι. Παπαδάκη” (Πηγή : Wikiwand.com / Greek Resistance)
