Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ – ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Ο γιατρός που έμεινε χαραγμένος στη μνήμη όλων των Αρτινών κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Αλβανία ήταν ο Βασίλης Κουριάς. Στα πρόχειρα νοσοκομεία του Ερυθρού Σταυρού και τα στρατιωτικά, με λίγους βοηθούς, ο γιατρός κυριολεκτικά έσωσε τη ζωή χιλιάδων στρατιωτών από τα τραύματά τους, αλλά και από τον μεγαλύτερο εχθρό του πολέμου : τα κρυοπαγήματα και την γάγγραινα. Δυστυχώς το τίμημα της ζωής το πλήρωσαν ακριβά οι στρατιώτες καθώς πολλούς αναγκάστηκαν οι γιατροί να τους ακρωτηριάσουν. Στοίβες τα κομμένα μέλη βρίσκονταν στα νοσοκομεία της Άρτας, θυμούνται όσοι έζησαν εκείνη την εποχή. Αλλά το ψυχολογικό κόστος το υπέστησαν και οι γιατροί και το προσωπικό που έπρεπε να προχωρήσουν άμεσα σε ακρωτηριασμούς για τη διάσωση των παγόπληκτων στρατιωτών. Γράφει ο Βασίλης Κουριάς : “Για αρκετά από αυτά τα άμοιρα παιδιά είχα σοβαρές αμφιβολίες αν θα επιζούσαν, τόσο η γενική μόλυνση είχε προχωρήσει. Πολλές φορές μου ήλθε ένα δάκρυ στα μάτια μου σε τέτοιες περιπτώσεις που συχνά τις αντιμετώπισα. Τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1940, και συγκεκριμένα στις 18-20 Δεκεμβρίου, μας ήλθαν οι πρώτοι παγόπληκτοι. Με έκπληξη είδαμε αλλοιώσεις του δέρματος και των δακτύλων των ποδιών με τοπικό πρήξιμο και ερυθρότητα γύρω. Πρώτη φορά βλέπαμε τέτοιο νόσημα και στην αρχή δεν ξέραμε τις συνέπειες, γιατί οι πρώτοι ασθενείς είχαν ελαφρές και περιορισμένες αλλοιώσεις. Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για κρυοπαγήματα, τα οποία όμως κανείς από τους Έλληνας χειρούργους και ιατρούς γενικά δεν τα εγνώριζε… Συναγερμός λοιπόν στο Νοσοκομείο και στο χειρουργείο το βράδυ των Χριστουγέννων. Όλη τη νύχτα χειρουργούσα μαζί με τους έμπειρους βοηθούς μου Κοκλανάκη και Λυμπερίου και εκτελέσαμε, αν θυμάμαι καλά, 12-14 ακρωτηριασμούς, ή ψηλά στο μηρό ή στις κνήμες. Εκτός από τρεις, οι άλλοι επέζησαν. Αυτό το δράμα εξηκολούθησε και τις επόμενες ημέρες, άλλοτε με μεγαλύτερη, άλλοτε με μικρότερη έξαρση.” (Από το βιβλίο ΑΓΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΕΣ – ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ, Β. Κουριάς, Αθήνα, 1977)

Στη φωτογραφία “Το Στρατιωτικό Νοσοκομείο στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Άρτας στο ρολόι το 1940-41” (Φωτο από το βιβλίο του κ. Κ. Βάγια, Η ΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ Της ΚΑΤΟΧΗΣ, Έκδοση ΣΚΟΥΦΑΣ, Άρτα, 2004)

Δημοσιεύθηκε στην Η Άρτα στην κατοχή και την Αντίσταση. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *