“Πώς να περιγράψεις στα σημερινά παιδιά τη γλυκιά – κυριολεκτικά και μεταφορικά – σχέση που είχαμε με τους πλανόδιους πωλητές γλυκών; Πώς να εξηγήσεις το γιατί γύρω τους μαζευόνταν τα παιδομάνι;
Εποχή πανηγυριού (Μουχούστι) στο τέλος Σεπτεμβρίου και όλα τα πιτσιρίκια, με άπληστο μάτι, έβλεπαν να τυλίγεται και να ξετυλίγεται σ’ ένα καλαμάκι η ζάχαρη – μαλλί της γριάς και άκουγαν τον κατασκευαστή του να το δίνει στο τυχερό παιδί, αφού πρώτα το ρωτούσε το όνομά του, για να τραγουδήσει και το απαραίτητο δίστιχο :
“Πάρε και συ Γιαννάκη
Με το κοντό βρακάκι”.
“Πάρε και συ Μαρίτσα
Με την κόκκινη φουστίτσα”.
Και άλλα, ανάλογα με το πως έλεγαν το κάθε παιδί και τί χαρακτηριστικό είχε. Και εκείνη η ικανοποίηση και η απόλαυση στα μάτια πως να δοθεί, καθώς έπεφτε με τα μούτρα στο μαλλί και όλο το προσωπάκι κολλούσε από τη ζάχαρη!!!! (Πηγή : ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ, Γ. Κουτσούμπας, Αθήνα, 2004)
Στη φωτογραφία “Πλανόδιος μικροπωλητής με το μαλλί της γριάς γύρω στα 1935”. Φωτογραφία της Έλλης Παπαδημητρίου. (Πηγή : Μουσείο Μπενάκη)
