“Ξεχωριστό ακόμη μνημείο, πού κρατάει καί τήν ιστορία τού οικισμού τού Βουλγαρελίου, είναι καί ή Ιερή Μονή «Άγ. Γεώργιος». Ή μονή αυτή βρίσκεται στό βόρειο άκρο τού χωριού καί στήν κορυφή τού δάσους τών ελατιών. Ή τοποθεσία της είναι ψηλή καί ευχάριστος πλάι σέ πηγή αναβλύζουσα άφθονο κρυστάλλινο νερό, κάτω από επιβλητικούς πλατάνους, πού τή μεγαλοπρέπειά τους μεγαλώνει τό θεόρατο ύψος τους καί τό πυκνό φύλλωμά τους. Κάτω έκεί άλλοτε ψήθηκαν αρνιά καί σύρθηκαν χοροί λεβέντικοι. Ήταν τό κέντρο τής χαράς μέ τήν ιστορία του. Τώρα έχουν μαζέψει στή δροσερή σκιά τους τις Κατασκηνώσεις Άρτας προσφέροντας τό κρυστάλλινο νερό καί τή δροσιά τους σέ 200 κατασκηνωτάς. Η Μονή αύτή, βρισκόταν στήν ακμή της αρκετά (1750 —1850) καί ήταν τό θρησκευτικό Κέντρο τών Χριστιανών τών Τζουμέρκων, Ραδοβιζίων, Αγράφων καί Ασπροποταμού. Αποτελείται 1) από τό Καθολικό, πού βρίσκεται στό μέσον καί ανατολικά του όλου συγκροτήματος, 2) τόν Ξενώνα, 3) τήν Κρεββάτα μέ τά πολυάριθμα τόξα της, ή οποία στό κάτω μέρος έχει αποθήκες, είς δέ τό επάνω 5 κελλιά, 4) τό κωδωνοστάσιο, 5) τήν αποθήκη δημητριακών καί 6) τόν περίβολο (μάνδρα) τής Μονής. Παλαιότερα είχε καί άλλα κελλιά καί χορταποθήκη. Τό μόνο παλαιό κτίριο τής Μονής πού σώζεται είναι τό μισό από τόν περίβολο καί ό ιερός Ναός, ό οποίος έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Τό σχέδιό του είναι ό συνήθης παραλαγμένος και απλοποιημένος τύπος τού Βυζαντινού ρυθμού, δηλαδή σχήμα Βασιλικής μέ τρούλο, χωρίς εσωτερική διαίρεση σέ κλίτη. ‘Εχει δύο εισόδους, μεσημβρινή καί δυτική. Πάνω στή δυτική είσοδο ή τοιχογραφημένη εικόνα του Αγίου Γεωργίου φέρνει ουλή σφαίρας. Ή παράδοσις μας λέει, ότι ή ουλή αυτή προέρχεται από Τούρκο, πού θέλησε χάριν αστειότητος νά πυροβολήση τόν Άγιο καί βρήκε οικτρό θάνατο από τόν αποστρακισμό τής σφαίρας. Εσωτερικά σέ όλες τις πλευρές καί τήν οροφή φέρνει τοιχογραφίες βυζαντινής τεχνοτροπίας. Επιγραφή επάνω από τή μεσόθυρα μαρτυράει, ότι ό Ιερός Ναός κτίσθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1714 από τόν Ηγούμενο Χριστόφορο καί τούς συναδέλφους του Σεραφείμ, Γρηγόριο καί Άνθιμο. ‘Ο Ιερός Ναός κτίσθηκε, κατά συμπεράσματα βασισμένα σέ επιστημονικά δεδόμενα καί ιστορικές έρευνες τού κ. Γ. Παπαδημητρίου, τό έτος 1690, επί Μητροπολίτου Ιωαννίνων Κλήμεντος του Χίου (1684 — 1714).’Ο εξαιρετικός αυτός Ιεράρχης μέ τήν ίδρυση Μονών (τά Τζουμέρκα ανήκαν μέχρι τού 1881 εκκλησιαστικώς στή Μητρόπολι Ιωαννίνων) απέβλεπε κυρίως νά αφυπνίση τούς υπόδουλους Χριστιανούς, καί νά εξαπλώση τήν Παιδεία. (Πηγή : Κ. Γ. Μαντάς, Ηπειρωτική Εστία, τχ. 6, 1952)
Στη φωτογραφία του Β. Γκανιάτσα “Το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Βουλγαρέλι”, από το βιβλίο ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Κ. Γιαννέλος, Έκδοση του Δήμου Αρταίων, 1990.
Αξίζει να παρατηρήσει κανείς ότι τουλάχιστον μέχρι το 1990 η επίσημη ονομασία του χωριού ήταν “Βουλγαρέλι”
