———-

Ενδεικτικό του Α’ Δημοτικού Σχολείου Άρτης, σχολ. έτος 1951-52. (Από προσωπική συλλογή)
———-

Ενδεικτικό του Α’ Δημοτικού Σχολείου Άρτης, σχολ. έτος 1951-52. (Από προσωπική συλλογή)
——————

1959 : Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης ‘Αρτης Ιγνάτιος Γ’ με τον τότε Ιεροκήρυκα στην Ιερά Μητρόπολη Άρτης Χρυσόστομο Βούλτσο, (μετέπειτα Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης), στο Γυμνάσιο Αρρένων Άρτης.
(Πηγή : despotato.eu)

——————
Καθήμενοι εξ αριστερών : Β. Αναγνωστόπουλος (φιλόλογος), Σ. Σαρλή (γαλλικών), Ν. Γιώτης (γαλλικών), Γ. Παπανικολάου (φιλόλογος), Σπ. Μαυρομάτης (φυσικός), Ν. Μπλέτσης (φυσικός), Αρ. Δημητριάδης (γυμναστής), Μ. Οικονόμου (φιλόλογος), Χ. Αλεξίου (φιλόλογος).
Όρθιοι : Ι. Στάικος (μαθηματικός), Χ. Λαμπράκης (φιλόλογος), Χ. Τσιτσιόπουλος (φιλόλογος), Ι. Σουλτάνης (φυσικός), Κ. Σβόλης (μαθηματικός), Τσαγκαράκη (γυμνάστρια), Σ. Παππάς (φιλόλογος), Λ. Μπουραντάς ( μαθηματικός), Ν. Αχείμαστος (φιλόλογος), Ν. Γκίκας (θεολόγος), Κ. Παπαφωτίου (τεχνικών), Χ. Χαβέλας (φυσικός).
(Φωτο από αρχείο Χαρ. Χαβέλα)
ΕΝΩΣΗ ΠΡΕΒΕΖΑΣ – ΑΕΤΟΣ (Με τη λευκή γραμμή η ομάδα του ΑΕΤΟΥ).

Αριστερά : Χ. Τζίμας και άκρη δεξιά ο Κ. Μπλάτσας, αμφότεροι ιδρυτές του ΑΕΤΟΥ. Χ. Κεφάλας, Κ. Τσαμπάς, Χ. Σταμάτης, Σ. Σταυρόπουλος, Σ. Μπόμπολης. Κάτω δεξιά : Κ. Κεφάλας, Κ. Γιώτης, Κ. Λυμούρης, Β. Αλεξίου, Κ. Κεφάλας. Στη μέση Γ. Χριστοδούλου.(Φωτο από αρχείο Κ. Μπανιά)

“‘Ετει σωτηρίω 1840 κατά μήνα Ιανουάριον, την έκτην, φόβος και τρόμος μέγας εκυρίευσεν τους ενταύθα Οθωμανούς, φοβούμενοι μήπως οι Χριστιανοί της Άρτης μετά των πέριξ συννενοηθώσι μετά των της Ελευθέρας Ελλάδος χριστιανών και αποστατήσουν κατά της κραταιάς βασιλείας. Βασιλεύοντος τότε ο αείμνηστος βασιλεύς Σουλτάν Αμπούλ Μετζίτ Χαν και διοικούντος εν Ιωαννίνοις ο Χασάν Πασάς και εν Άρτη ο εξ Αργυροκάστρου Ναήν Βέγης, ανήρ νουνεχής και φρόνιμος.
Ελθόντες λοιπόν προς αυτόν οι εκ της κώμης Ρόκα και απέχον της Άρτης μίαν ώραν Οθωμανοί, οίτινες ανήγγειλαν προς την ενδοξότητά του τα κατά των χριστιανών Αρταίων και χωρικών ότι έχουσι μυστικήν συννενόησιν μετά των αδελφών αυτών ελευθέρων Ελλήνων δια να βάλωσι σπάθην εις τους κατοίκους Οθωμανούς και να κυριεύσωσι το φρούριο και να εκραγεί επανάστασις κατά της κραταιάς βασιλείας. Τα αυτά είπον και εις τους ενταύθα οικούντας Οθωμανούς, οίτινες συννενοηθέντες μετά των ανωτέρω Οθωμανών Ροκατών και ξένων προσφύγων Οθωμανών εξ Ελλάδος, επήγαν όλοι ομού και εζητούσαν την ασφάλειάν των δι’ οιουδήποτε τρόπου, προσθέτοντες και τούτο ότι η μόνη ασφάλεια είναι προς αυτούς η διά σπάθης γενομένη προς τους Χριστιανούς εν τη εορτασίμω ημέρα των Θεοφανείων, αμερίμνων όντων των Χριστιανών και εν τη εκκλησία όντων.
Όθεν επιμόνως εζήτησαν από τον ανωτέρω διοικητή διά να βιάση τον Κατήν να δώσει προς αυτούς ιλιάμ. Ο δε Διοικητής βλέπων ένα τοιούτον συμβάν ήρθεν εις αμηχανίαν βλέποντας εν πλήθος Οθωμανών ξένων τε και εντοπίων να ακούη παρ’ αυτού μυθαριώδη και γραιώδη λόγια τους απεδίωξε με οργήν έξω του δικαστηρίου και εις το εξής να μην παρουσιασθούν να αναφέρουσι τοιούτους λόγους έμπροσθεν του και διότι γνωρίζει πολύ καλά την υπακοήν και την ευπείθιαν των υπηκόων χριστιανών ομουχί μόνον τοιαύτη συννενόησις δεν υπάρχει, αλλ’ ούτε και εις τον νουν των έχουν τοιαύτην βουλήν, και μάλιστα εκείνο το ίδιο εσπέρας ήταν και πολλών χωρίων χριστιανοί εντός του δικαστηρίου μετρώντας χρήματα και γεννήματα ημερών τε και δεκαετιών. Όθεν όλοι ομοθημαδόν Ροκάτες μετά των Αρταίων ετροχούσαν τα ξίφη των και τα γιαταγάνια των διά να κόψωσι τους Χριστιανούς όταν ίδουν τι. Όθεν ο Σεβαστός ημών Ιεράρχης Νεόφυτος εκ Σερίφου διέταξεν εν εκείνη τη ημέρα να μη συναθροσισθή ο λαός εν τη Ιερά Μητροπόλει Άρτης, κατά το σύνηθες, αλλά εκάστη εκκλησία να ιερουργήσει περί τας δύο ώρας της ημέρας μέχρι των πέντε ωρών και να μην έχωσι κανέναν φόβον, αλλ’ έκαστος χριστιανός να εορτάσει την Αγίαν ημέραν χριστιανικώς και ησύχως. Ούτω και εγένετο.(Πηγή : Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΑΝΤΟΧΗ, Ν. Καραβασίλης, ‘Αρτα, 1994)

Στη φωτογραφία «Η Λιτάνευση προς τον ποταμό Άραχθο τα Θεοφάνεια του 1960» (Πηγή : despotato.eu)
——————-
Τα παλαιά τα χρόνια στην Ήπειρο τα Θεοφάνεια, που είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Εκκλησίας μας, καθώς τιμάται η ανάμνηση της Βάπτισης του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και αγιάζονται τα νερά, είχαν μια ιδιαίτερη αίγλη και σύμφωνα, με την τοπική παράδοση, συνδυάζονταν με την εξαφάνιση των δαιμονίων, των καλικάντζαρων.
Τρίτη «χρονιάρα» μέρα στην δέσμη του Δωδεκαημέρου είναι τα Θεοφάνεια ή τα Φώτα, που μαζί με την ημέρα του «Αγιασμού» και του Αϊ – Γιάννη συνιστούν ένα τριήμερο γιορτής των νερών. Η παραμονή των Φώτων λέγεται και Πρωτάγιαση.
Όπως θυμούνται, με πολλή συγκίνηση και νοσταλγία γεροντότεροι, το πρωί της παραμονής των Θεοφανείων, οι γυναίκες καθάριζαν το σπίτι, τις αυλές και τα σοκάκια, για να περάσει αργότερα ο παπάς.
Ο παπάς κατά το έθιμο περνούσε απ’ όλο το χωριό και αγίαζε τους κατοίκους, όλες τα κτίσματρα του σπιτιού και τα ζώα. Απ’ όπου περνούσε παλαιότερα ο παπάς, όλοι έριχναν μέσα στο κατσαρολάκι ένα νόμισμα (συνήθως δίδραχμο, τάλιρο ή δεκάρικο).
Τα παιδιά λέγανε τα κάλαντα, όπως και τις προηγούμενες γιορτές. Χτυπούσαν την κάθε πόρτα τα παιδιά και μόλις άνοιγε, έμπαιναν στο σπίτι χωρίς άδεια ρωτώντας: «Να τα πούμε;» και χωρίς να περιμένουν την απάντηση, άρχιζαν το τραγούδι.
Η αμοιβή των παιδιών ήταν μερικές δραχμές ή αυγά, ό,τι είχε η νοικοκυρά. Και δυστυχώς πολλές νοικοκυρές δεν είχαν ούτε δραχμή, ούτε αυγό να δώσουν στα παιδιά και δεν τους άνοιγαν την πόρτα, μη θέλοντας ούτε κάλαντα, ούτε την ευλογία των παιδιών.
Γι’ αυτό τα παιδιά ξεκίναγαν νύχτα για να πούνε τα κάλαντα και όποια παρέα προλάβαινε πρώτη, γιατί σπάνια νοικοκυρά επέτρεπε να πει δεύτερη παρέα τα κάλαντα, γιατί δεν είχε τι να τους δώσει.
Θα έλεγε κανείς ότι έκαναν αγώνα δρόμου και συναγωνιζόταν η μια παρέα την άλλη, ποια θα προλάβει πρώτη να πει τα κάλαντα και να πάρει το φιλοδώρημα.
Την ημέρα της γιορτής των Θεοφανίων οι πιστοί πήγαιναν στην εκκλησία και σε παγούρια, γκιούμια, μπουκάλια, τσουκάλια και κανάτια, έπαιρναν το αγιασμένο νερό.
Όπου υπήρχε θάλασσα ή ποτάμι γινόταν εκεί η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού. Όταν γύριζαν στα σπίτια, έπιναν όλα τα μέλη της οικογένειας από το νερό, ράντιζαν το σπίτι, τα ζώα, τα χωράφια και τους κήπους. Αυτό, όμως, το έκαναν μόνο την ημέρα της εορτής.
Την άλλη ημέρα απαγορευόταν να κάνουν το ίδιο είτε αυτοί, είτε ο ιερέας. Ό,τι περίσσευε το φύλαγαν για γιατρικό. Παράδοση ήταν να κρατούν τον αγιασμό στα εικονίσματά τους.(Πηγή : Άρθρο του π. Ηλία Μάκου στο romfea.gr)


1922 : Ο μικρούλης Ιωάννης Βαλλίνος, αργότερα ιατρός. Ήταν γιός του Χρήστου και της Πολυξένης Βαλλίνου και το σπίτι τους ήταν στην οδό Νόρμαν.
Ο Χρήστος Βαλλίνος υπήρξε για χρόνια πολιτευτής και υποψήφιος βουλευτής στο Νομό Άρτης. Πιο συγκεκριμένα για πρώτη φορά υπήρξε υποψήφιος το 1923 με τον συνδυασμό «Αγροτικός», μάλλον του κόμματος Φιλελευθέρων, το 1946 με τον «Συνδυασμό Εθνικού Κόμματος Ελλήνων» του Ν. Ζέρβα και το 1951 με το «Λαϊκό Κόμμα».
Στις εκλογές του 1958, κατέβηκε σαν υποψήφια βουλευτής με τον «Συνδυασμό Λαϊκού Κόμματος» η μητέρα του Ιωάννη, Πολυξένη Βαλλίνου. Ανατρέχοντας στην «Πολιτική Ιστορία της Άρτης» του Δ. Καρατζένη διαπιστώνουμε ότι η Πολυξένη Βαλλίνου υπήρξε η πρώτη γυναίκα, υποψήφια βουλευτής του Νομού Άρτης. Οι Ελληνίδες απέκτησαν το δικαίωμα να εκλέγουν και να εκλέγονται, για πρώτη φορά, στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1952. (Φωτο από Αρχείο Κ. Μπανιά)
———————
(Άρτα 30 Ἰανουαρίου 1889 – Γιάννινα 15 Φεβρουαρίου 1982)
Κόρη του εύπορου εμπόρου από τους Καλαρρύτες Κωνσταντίου Ζάγκλη, γαλουχήθηκε με τα νάματα του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους, ακολουθώντας τη φιλανθρωπική και εθνική προσφορά του πατέρα της και της μητέρας της Αγγελικής που προίκιζαν φτωχές κοπέλες της Άρτας και εκείνη τη δύσκολη περίοδο ενίσχυαν με σημαντικά χρηματικά ποσά νοσοκομεία και άλλα ευαγή ιδρύματα.
Γεννημένη στην Άρτα το 1889 πέθανε στα Γιάννινα το 1982. Παντρεύτηκε τον έμφορτο με παράσημα γενναίο πολεμιστή Υπολοχαγό Δημήτριο Γ.Λύκα και απέκτησαν έναν γιο, τον Γεώργιο, διακεκριμένο αθλητή και γενναίο πολεμιστή και τραυματία του έπους του 1940 που έχασε το ένα μάτι στη Μακεδονία (Νεστόριο) το 1948 κατά τον εμφύλιο (1946-1949).
Ήταν στοργική εθελόντρια νοσοκόμα στο πλευρό τραυματιών του πολέμου, αλλά διακρίθηκε και ως ένοπλη αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης από τις τάξεις των Εθνικών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών (Ε.Ο.Ε.Α.) του στρατηγού Ναπ.Ζέρβα.
Αγαπούσε όλο τον κόσμο αλλά ειδικά το Στρατό. Κυριολεκτικά τον λάτρευε και συχνά έλεγε: «όπου υπάρχει Στρατός είναι ελεύθερη η Πατρίδα!».
Μέρα και νύκτα μέσα στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία χάριζε την αγάπη και τη στοργή της σε κάθε τραυματία και ήταν δίπλα σε κάθε αναξιοπαθούσα οικογένεια, συμπαραστεκόμενη όχι μόνο ηθικά αλλά και υλικά.
Μετά το θάνατο του συζύγου της, Συνταγματάρχη Δημ Λύκα το 1930, η γενναία Ηπειρώτισσα δεν κάμφθηκε!
Στάθηκε στο ύψος της, τιμώντας τη φιλοπατρία και την αγωνιστικότητα του συζύγου της και την αγαθοεργία και φιλανθρωπία των γονιών της. Η ίδια συνέχιζε με μεγαλύτερη ένταση τη φιλανθρωπική και κοινωνική δράση της.
Κατατάχτηκε μεταξύ των πρώτων στο Τμήμα Εθελοντριών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού που ιδρύθηκε το 1939 στα Γιάννινα, ειδικεύτηκε στη Νοσηλευτική και με μεγαλύτερο ενδιαφέρον, περισσότερη γνώση και με αυξημένη υπευθυνότητα, ευαισθησία και στοργή ήταν δίπλα σε κάθε άνθρωπο που την είχε ανάγκη.
Η κορύφωση της προσφοράς της ήρθε μετά την 28η Οκτωβρίου, κατά το έπος του 1940. Από την πρώτη στιγμή της επίθεσης των Ιταλών βρέθηκε στα Νοσοκομεία και στα Ορεινά Χειρουργεία. Τα όσα έζησε εκεί, δεν περιγράφονται.
Η ίδια έλεγε ότι είδε μέσα σε μια μέρα να ακρωτηριάζονται εκατό στρατιώτες από βαριά τραύματα και προχωρημένα κρυοπαγήματα…
Ακολούθησε τη νικηφόρα πορεία του Στρατού μας στη Βόρειο Ήπειρο. Στο Αργυρόκαστρο ο τότε βασιλιάς Γεώργιος Β΄ την ονόμασε «Μάνα του Στρατιώτου».
Τότε οι στρατιώτες μας ζητωκραυγάζοντας τη φώναξαν εκεί για πρώτη φορά Μάνα! Από τότε, με αυτόν τον τίτλο την προσαγόρευαν με σεβασμό όλοι οι στρατιωτικοί!!
Στις 31 Δεκεμβρίου 1940, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, ανάμεσα στους πολλούς τραυματίες που είχαν διακομιστεί στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων εντόπισε και το γιο της, τον Ανθυπολοχαγό Γεώργιο Λύκα.
Η γενναία Ελληνίδα Μητέρα αφού περιποιήθηκε στοργικά το τραύμα του, τον έστειλε να πάρει αμέσως φύλλο πορείας για να επιστρέψει το γρηγορότερο στη θέση του στο μέτωπο.
Ο Διευθυντής του Νοσοκομείου θέλησε να τον κρατήσει μια μέρα για ιατρική παρακολούθηση. Εκείνη όμως αντιτάχθηκε λέγοντας:
«Το κρεβάτι έχω να το δώσω σε άλλον, που είναι βαρύτερα τραυματισμένος και εκεί επάνω στο μέτωπο η θέση του είναι άδεια!». Η Καλλιόπη Λύκα δεν ξεχώριζε τους φαντάρους……….(Πηγή Σχολίου & Φωτογραφίας https://averoph.wordpress.com/…/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE…/ )

——————–
16-8-42 : ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΧΕΔΟΝ ΜΑΓΕΙΡΕΨΑΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ,ΚΑΝΑΜΕ ΠΙΛΑΦΙ ΜΕ ΣΥΚΩΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΔΙΟΤΙ Η ΒΡΑΖΑΙΝΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΨΗ.ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ Η ΒΟΥΛΙΜΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ,ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΑΔΗΦΑΓΟΥ.ΤΡΩΕΙ ΓΙΑ 4 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 18 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ωρο.ΤΗΝ 21 ΩΡΑΝ ΕΦΘΑΣΑΝ ΚΑΙ ΜΗΤΣΟΣ ΒΡΑΖΟΣ ΚΑΙ ΖΑΓΓΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΘΑ ΤΑ ΚΟΙΤΑΞΩΜΕ ΑΥΡΙΟ.ΤΗΝ 18,30΄ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΘΑ ΕΙΣ ΤΟ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΓΙΑΤΑΚΙ ΜΑΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ.ΤΗΝ 23 ΩΡΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΖΟΥΛΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙ.ΕΦΕΡΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΟΤΙ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΖΗΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ ΩΣ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΑΓΡΑΦΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΡΕΨΑΝ ΤΟ ΛΑΟ ΣΕ ΕΞΕΓΕΡΣΙΝ.Ο ΙΣΚΟΣ ΘΑ ΕΛΘΕΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ._
17-8-42 : ΠΕΡΙ ΩΡΑΝ 4,10΄ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΒΡΕΧΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΕΣΗΚΩΘΗΜΕΝ.ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΗΤΟ Η ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ.ΚΟΙΤΑΞΑΜΕ ΓΥΡΩ ΑΛΛΑ ΠΟΥΘΕΝΑ.ΟΛΟΙ ΤΕΘΗΚΑΜΕ ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΙΣΩΣ Ο ΚΛΕΠΤΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΗ ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΚΡΥΨΕΙ ΕΚΕΙ ΠΛΗΣΙΟΝ.ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΨΑΧΝΑΜΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.ΚΑΛΕΣΑΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΧΑΓΟ ΚΑΡΑΝΙΩΣΤΑ Κ…….ΠΑΡΑ ΤΑΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΟΛΩΝ ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΘΗ ΤΙΠΟΤΑ.ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΤΡΕΞΕ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΑΖΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ.ΑΠΟ ΤΙΣ 9,30΄μμ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΣΚΟΠΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΥΡΙΔΑΚΗ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΠΑΠΑΔΑΚΗΝ ΟΝΤΑΣ ΕΙΣΕΤΙ ΑΣΘΕΝΗΣ._
18-8-42 : ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΑΜΕΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΙΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ,ΑΛΛΑ ΟΛΑΙ ΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΑΣ ΑΠΕΒΗΣΑΝ ΕΠΙ ΜΑΤΑΙΩ.ΠΑΝΤΩΣ ΩΣ ΥΠΟΠΤΟΙ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΖΟΥΛΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΧΙΛΕΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ (ΠΑΡΩΝΥΜΟΝ ΣΑΤΣΟΣ Η ΖΑΤΣΟΣ) Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΥΡΙΣΚΕΤΟ ΕΙΣ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΑΣΙΜΟΝ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΝΥΚΤΑ.ΚΑΤΟΠΙΝ ΜΑΚΡΑΣ ΣΥΝΕΝΟΗΣΕΩΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΑΠΕΦΑΣΙΣΘΗ Η ΣΥΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΕΑ.Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ.ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΛΘΕΝ ΚΑΙ Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΣ, ΣΗΜΑΙΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΝ ΤΟΥ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙΟΥ.Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΧΙΛΕΑ ΕΙΧΑΝ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗ ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΗΝ 18ην ΩΡΑΝ.ΤΗΝ 20ην ΩΡΑΝ ΔΙΕΤΑΧΘΗΜΕΝ ΕΓΩ,Ο ΚΟΚΚΙΝΑΚΗΣ Κ.ΜΕ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΝ ΚΑΙ ΘΩΜΑΝ ΖΑΡΟΥΛΙΑΝ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΩΜΕΝ ΤΟΝ ΑΧΙΛΕΑ.ΤΗ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙ ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΝ ΣΥΝΕΛΛΑΒΟΜΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ. ΤΗΝ 23ην ΩΡΑΝ ΔΕΜΕΝΟΝ ΤΟΝ ΜΕΤΑΦΕΡΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ ΜΑΣ ΟΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ Η ΑΝΑΚΡΙΣΙΣ.ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΕΠΙΜΟΝΩΣ ΟΤΙ ΑΓΝΟΕΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ. ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΑΜΕΝ ΩΣ ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΟΣ._
19-8-42 : Ο ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΛΛΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΔΕΜΕΝΟΣ ΠΑΝΤΟΤΕ.Η ΑΝΑΚΡΙΣΙΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ.ΑΡΝΕΙΤΑΙ.ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΘΗ ΕΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΟΧΗΣ.ΤΗΝ 16,30΄ ΩΡΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΡΑΓΔΑΙΑ ΒΡΟΧΗ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΒΡΑΧΩΜΕΝ ΜΕΧΡΙ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΩΜΕΝ ΒΡΕΓΜΕΝΟΙ.Ο ΚΟΚΚΙΝΑΚΗΣ ΒΛΑΣΤΗΜΑΕΙ.ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΙΣΚΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΠΛΑΣΤΗΡΑ,ΘΕΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΨΙΝ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΧΙ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΠΤΟΣ._
20-8-42 : Ο ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΟΝΤΙ ΗΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΚΥΨΑΝΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΝΟΧΗΣ.Η ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΗΤΟ ΑΡΙΣΤΗ.ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ ΤΟΥ.ΤΗΝ 18,30΄ΩΡΑΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΗΝ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΜΥΡΙΔΑΚΗΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΩΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΥΒΙ ΤΟΥ ΒΡΑΖΟΥ ΟΠΟΥ ΗΤΟ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΑΚΗ.ΕΚΕΙ ΒΡΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗ ΖΕΡΒΑ ΤΗΝ ΦΡΟΥΡΗΣΙΝ ΑΦΗΚΑΜΕΝ ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΠΛΑΣΤΗΡΑΝ.ΑΡΧΙΖΕΙ ΠΑΛΙΝ ΒΡΟΧΗ.ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ ΑΥΤΟ.ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΗΤΣΟΣ ΙΣΚΟΣ,ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΣ,ΖΑΡΟΥΛΑΣ ΘΩΜΑΣ.ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΠΑΝ ΙΧΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ ΜΑΣ,ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΓΙΑΤΑΚΙ ΜΑΣ.ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΜΠΑ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΝΤΙΑΝΝΗ ΔΙ ΑΘΗΝΑΣ.ΤΗΝ 20,30΄ΑΝΑΧΩΡΟΥΜΕΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗΝ ΤΟΥ ΜΙΤΣΕΛΙΟΥ(ΥΨ.1465). 22,10΄ ΦΘΑΝΩΜΕΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗΝ.ΕΚΕΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ ΤΟΥ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΚΙΝΟΥΣΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΟΥ.ΜΕΤΑ ΜΑΚΡΑΝ ΣΥΣΚΕΨΙΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ Η ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΕΑ ΠΑΡΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕ ΤΟΝ ΑΧΗΓΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ. ΟΙ ΜΕΝ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΣ Σ., ΘΩΜΑΣ ΖΑΡΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΡΑΖΟΣ ΑΝΕΧΩΡΗΣΑΝ ΔΙΑ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙ , ΠΑΡΑΛΑΒΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ ΙΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΣΤΑΝΗΝ ΤΟΥ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΖΥΓΟ-ΜΗΛΙΑ.ΕΜΕΙΣ ΠΗΓΑΙΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΥΒΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΜΕ ΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΒΑΣΙΛΗ.ΚΑΜΜΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ._
21-8-42 : Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΜΕ ΕΝΤΟΛΑΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΝ ΤΑΓ/ΧΗΝ ΚΟΚΚΙΝΑΚΗΝ Κ..ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΔΙΑ ΝΤΟΥΝΙΣΤΑΝ ΟΙ ΙΣΚΟΣ ΚΑΙ Ι. ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΙΑ ΑΡΤΑΝ.ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΟΓΕΥΜΑ ΤΗΝ 7ην ΩΡΑΝ ΑΝΑΧΩΡΟΥΜΕΝ ΔΙ ΑΛΛΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΔΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. ΜΕΤΑ ΗΜΙΣΙΑΝ ΩΡΑΝ ΦΘΑΝΟΜΕΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΛΗΜΕΡΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗΝ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥΛΠΙΕΡΑ(ΥΨ.1645 μ.).ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΙΝ ΤΟΥ ΓΙΑΤΑΚΙΟΥ.Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΕΠΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΙΝ ΤΩΝ ΨΕΙΡΩΝ ΠΟΥ ΠΗΡΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΒΑΣΙΛΕΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ.ΤΗΝ 19ην ΩΡΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΡΑΓΔΑΙΑ ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΕΘΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΥΒΙΑ.
22-8-42 : ΤΗΝ 8,30΄ΩΡΑΝ ΜΕ ΟΔΗΓΟΝ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΔΗΜΟΒΑΣΙΛΗΝ ΑΝΑΧΩΡΟΥΜΕΝ ΠΡΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΙΝ.ΜΕΤΑ ΠΟΡΕΙΑΝ 1,30΄ ΩΡΑΝ ΦΘΑΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΔΙΑΣΕΛΟΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΛΠΙΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΡΑΤΙΝΑΣ (ΥΨ.1600 μ.) ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟΝ ΜΟΛΓΟΣΤ ΚΑΙ ΜΙΤΣΕΛΙ.ΕΚΕΙ ΔΙΗΜΕΡΕΥΣΑΜΕΝ.ΤΗΝ 19ην 30΄ ΩΡΑΝ ΣΥΝΑΝΤΟΥΜΕΘΑ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜ.ΜΑΓΓΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΑΛΑΝΟΥ.ΜΕΤ ΟΛΙΓΟΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΙΣΚΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΣΤΗΡΑΝ.ΤΗΝ 21,00΄ ΩΡΑΝ ΑΝΑΧΩΡΟΥΜΕΝ ΔΙΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ ΣΥΝΤΕΚΝΟΥ.ΤΗΝ 21,45΄ ΦΘΑΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΙΑΝ ΔΗΜ.ΜΑΓΓΑΝΟΥ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΜΕΝ.ΜΑΣ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΤΟΣΟΝ ΑΥΤΟΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΛΑΝΑΙΟΙ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΙ ΘΩΜΑΣ._
23-8-42 : ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΔΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΛΠΙΕΡΑΣ ΔΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΑΜΕΝ ΤΟ ΓΙΑΤΑΚΙ ΜΑΣ.ΕΙΣ ΤΑΣ 19,30΄ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ,ΙΣΚΟΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΕΠΗΓΑΝ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΗΣΙΝ.ΕΜΕΙΣ ΠΑΡΑΜΕΙΝΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΔΑΣΟΣ._
24-8-42 : ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΠΑΡΑΜΕΙΝΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΝ.Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΥΡΕΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΜΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΜΟΥ ΕΚΟΨΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ.ΕΙΣ ΤΑΣ 19,30΄ΟΠΟΤΕ ΗΛΘΕ Ο ΙΣΚΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΗ ΕΙΣ ΝΕΑΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΝ.ΕΙΣ ΤΑΣ 21,10΄ ΑΝΑΧΩΡΟΥΜΕΝ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΙΒΑΔΙ ΣΥΝΤΕΚΝΟΥ.Η ΠΟΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΑΤΑ.ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ ΔΡΟΣΙΑ.ΜΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ Ο ΙΣΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΩΜΑΣ ΓΑΛΑΝΟΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΚΛΕΨΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟ ΠΑΝΤΟΣ ΣΑΠΟΥΝΙ.ΤΗΝ 22,40΄ ΦΘΑΝΟΜΕΝ ΕΙΣ ΘΕΣΙΝ ΣΒΑΡΝΑΝ,ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΛΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΥΒΙ.ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΒΙ ΤΟΥ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΚΑΛΤΣΟΥ.

Στη φωτογραφία “Ο Ασύρματος του ΕΔΕΣ. Στο βάθος ο Μυριδάκης “. (Πηγή : ΟΡΕΙΝΟΣ ΒΑΛΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ)
——————-
Ο Τάκης Καπράλος ήταν από τα βασικότερα στελέχη της φοιτητικής οργάνωσης ΕΣΑΣ (Εθνικός Σύνδεσμος, Ανωτάτων Σχολών) το 1942 και βασικότερος εμπνευστής της συγκρότησης του Ιερού Λόχου, της μάχιμης μονάδας του ΕΣΑΣ.
Στο blog ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ διαβάζουμε : «Αρχικώς είχε αποφασιστεί ο Ιερός Λόχος να μεταβεί στην Μακεδονία. Το σχέδιο αυτό όμως εγκαταλείφθηκε ως ανέφικτο. Πέραν της απόστασης, το πρόβλημα ήταν ότι η μοναδική εθνική οργάνωση της Β.Ελλάδας, η ΠΑΟ, είχε διαλυθεί απ΄τα χτυπήματα του ΕΛΑΣ. Συνεπώς ήταν αδύνατον η μικρή μονάδα του ΕΣΑΣ να αντέξει μόνη της σε διμέτωπο αγώνα εναντίον Γερμανών και κομμουνιστών.
Έτσι αποφασίζεται να στραφούν προς την Ήπειρο και τον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα. Γίνονται οι σχετικές επαφές με τον Μπαρδόπουλο της οργάνωσης Προμηθεύς, που λειτουργούσε παράλληλα και σαν άτυπος στρατολόγος του ΕΔΕΣ, και στάλθηκαν στην Ήπειρο για διαπραγματεύσεις οι Ρόδης Ρούφος και Γιώργος Μαζαράκης.
Τελικά ο ΕΣΑΣ δεν κατορθώνει να πραγματώσει την αρχική επιθυμία του που ήταν η συμμετοχή μεν στις δυνάμεις του ΕΔΕΣ αλλά με μία ανεξάρτητη στρατιωτική μονάδα, και συμφωνείται η ένταξη του Ιερού Λόχου του ΕΣΑΣ στο 3/40 Σύνταγμα του ΕΔΕΣ με διοικητή τον αντισυνταγματάρχη Γεώργιο Αγορό. Τον Ιούνιο του 1944 καταφτάνουν στην Ήπειρο μετά από μία πολύ δύσκολη και ριψοκίνδυνη πορεία 30 Αθηναίοι φοιτητές του ΕΣΑΣ που μαζί με άλλους φοιτητές απ’την Θεσσαλία αποτέλεσαν τον 6ο λόχο του παραπάνω συντάγματος του ΕΔΕΣ.
Συμμετείχαν σε πολλές μάχες κατά των κατακτητών και θρήνησαν πολλούς νεκρούς.
Μεταξύ αυτών και ο κυριότερος εμπνευστής της ιδέας της συγκρότησης του Ιερού Λόχου του ΕΣΑΣ, ο Τάκης Καπράλος. Σκοτώθηκε τον Ιούλιο του 1944 στην μάχη του Αρχαγγέλου στην Πρέβεζα». (Πηγή : http://istoriakatoxis.blogspot.com/…/05/blog-post_617.html)
Η επιστολή, παρότι έχει ένδειξη «Αθήνα τη 1/6/1944» έχει γραφτεί μάλλον κατά τη διάρκεια της μετάβασης στην Ήπειρο. (Φωτο από Οίκο Δημοπρασιών)
