—————
Κ. ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ : “Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης εγγενήθη τω 1782 εις Σκουληκαρυάν ( ή Σκωληκαρυάν) της επαρχίας Άρτης από μοναχής τινος (….) αδελφή μεν του Κώνστα Διμισκή, πρώτη δ’εξαδέλφη του ονομαστού Γώγου Μπακώλα……”
(Από το άρθρο του Κ.Γ. Παπαρρηγόπουλου “Γεώργιος Καραισκάκης” στην εφημερίδα “ Έλλην”, 1867)
Στη φωτογραφία ο πίνακας «Ο Καραϊσκάκης καταδιώκων τον Κιουταχή», Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, 1911.
Ο Καραϊσκάκης, έφιππος στο κέντρο της σύνθεσης, μοιάζει με τον Άγιο Γεώργιο των αυτοδίδακτων λαϊκών αγιογράφων. Στον πίνακα ο ήρωας καταδιώκει τον Κιουταχή πασά κατά την πολιορκία της Ακρόπολης το 1826 και στα πόδια του αλόγου του ο ηττημένος εχθρός προαναγγέλλει βέβαιη νίκη. Ο «Καραϊσκάκης» παρέμενε αφανής για δεκαετίες, ενταγμένος σε ιδιωτική συλλογή. «Όπως ανέφερε ο συλλέκτης, το έργο βρίσκεται στην κατοχή της οικογένειάς του για περισσότερο από 50 χρόνια. Το απέκτησε ο πατέρας του απευθείας από τον ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο, ο οποίος ήταν ένας από τους σημαντικότερους συλλέκτες του Θεόφιλου. Την εποχή εκείνη, κατά τη δεκαετία του ’60, οι συλλέκτες βρίσκονταν στις ίδιες συντροφιές με τους ποιητές, τους καλλιτέχνες και τους διανοουμένους και πολλές φορές τα έργα τέχνης αντάλλασσαν χέρια κατά τη διάρκεια φιλολογικών βραδιών, με αναγνώσεις ποιημάτων και αισθητικές αναλύσεις που διαρκούσαν έως τις πρώτες πρωινές ώρες. Ο Τσαρούχης, μάλιστα, ήταν εκείνος που σχεδίασε και χρωμάτισε την κορνίζα του πίνακα, δείχνοντας έμπρακτα πόσο σημαντικό τον θεωρούσε». Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό κατά την Έκθεση του Βρετανικού Συμβουλίου (Μάιος 1947). Η έκθεση, που πραγματοποιήθηκε χάρη στην πρωτοβουλία του Γιώργου Σεφέρη, του Γιώργου Κατσίμπαλη και του Άγγελου Κατακουζηνού, ήταν αφιερωμένη στο έργο του Θεόφιλου. Το ενδιαφέρον για την τέχνη του, την οποία ο Tériade ανακάλυψε και υποστήριξε ήδη από τον Μεσοπόλεμο, ανανεώθηκε από την αποκαλούμενη «γενιά του ’30», χάρη στην οποία ουσιαστικά καθιερώθηκε ως «εθνικός ζωγράφος».(Πηγή : Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17/03/2021)
