———————
Πολυνίκης η τρομερή ομάδα της Άρτας.
Όλα τα ονόματα στο πρώτο σχόλιο με τον χαρακτηριστικό τρόπο του Κ. Μπανιά από το αρχείο του οποίου είναι και η φωτογραφία.

Και τα σχόλια……

———————
Πολυνίκης η τρομερή ομάδα της Άρτας.
Όλα τα ονόματα στο πρώτο σχόλιο με τον χαρακτηριστικό τρόπο του Κ. Μπανιά από το αρχείο του οποίου είναι και η φωτογραφία.

Και τα σχόλια……

————-
“Το τοπωνύμιο Μενίδι – Μενίδιον απαντάται σε εμπορικούς ενετικούς χάρτες από τα τέλη του 17ου αιώνα, ως λιμένας ή ακτή. Ετυμολογική προέλευση του τοπωνυμίου επιχειρήθηκε από τον ιστορικό Κωσταντίνο Άμαντα. Κατά τον Άμαντα, η ονομασία προήλθε από το κύριο όνομα Μενίδης που το βρήκε στο Συναξαριστή, στο βίο του Οσίου Λεοντίου, του εν Αχαία. Κατ’ άλλους το τοπωνύμιο αφορούσε όνομα πλούσιας ηπειρωτικής οικογένειας καθώς συνηθίζονταν σε περιοχές να δίνονται ονομασίες από την επωνυμία της οικογένειας στην οποία ανήκαν. Ακόμη υπάρχει η γνώμη ότι η ονομασία του Μενιδίου προέρχεται από το ψάρι που αφθονούσε παλιότερα στην περιοχή, τις μενίδες και σήμερα αποτελεί είδος προς εξαφάνιση.”
Στη φωτογραφία “1950 : Πανοραμική άποψη του Μενιδίου” από το αρχείο του Γ. Κατσικογιώργου. (Φωτο και σχόλιο από το Λεύκωμα του Ε. Ιντζέμπελη ΜΕΝΙΔΙ, Άρτα, 2008)

1965 : Μια μεγάλη Αρτινή παρέα στο Μενίδι. Αν τυχόν δεν τους γνωρίσατε, μπορείτε να διαβάσετε τα ονόματα στο πρώτο σχόλιο. (Φωτο από αρχείο Τάκη Δ. Ζαρκαλή, παρουσίαση Κ. Μπανιάς)


————————-
1925 : Oι μαθητές της Ιερατικής Σχολής σε παρέλαση στην οδό Σκουφά. Στο βάθος διακρίνονται ένα από τα ταξί, ένας παλιός φανοστάτης και μια απ’ τις πρώτες κολώνες ηλεκτροφωτισμού.
(Φωτο & Σχόλιο από παλιά εφημερίδα όπως δημοσιεύτηκε σε άρθρο του Σ. Φίλου με τίτλο “Η Εκπαίδευση στο Νομό Άρτας 1881-2006”, Πρακτικά Συνεδρίου Άρτα – Ιστορία & Πολιτισμός, 2007)

—————————
“Με το Ν.Δ. της 17-11-1924 (ΦΕΚ290Α/20-11-1924), η σχολή μετατράπηκε σε πεντατάξιο Ιεροδιδασκαλείο. Αποτέλεσμα της μετατροπής της Ιερατικής Σχολής σε Ιεροδιδασκαλείο ήταν η μεγάλη αύξηση του αριθμού των εγγραφέντων μαθητών, αφού μπορούσαν να ακολουθήσουν το κοινωνικά περισσότερο αποδεκτό επάγγελμα του δασκάλου, που πρόσφερε επιπλέον δημοσιοϋπαλληλική θέση και οικονομική εξασφάλιση. Η επιλογή του Ιεροδιδασκαλείου ήταν οικονομικά συμφέρουσα για όσους έμεναν στο οικοτροφείο και για όσους κατάγονταν από τα χωριά του νομού Άρτας, που δεν αναγκάζονταν να φοιτήσουν σε πιο μακρινά γι’ αυτούς Διδασκαλεία.” (Πηγή : Άρθρο της Κ. Γιώτη με τίτλο “Η εκπαίδευση ιερέων και δασκάλων στην Ιερατική Σχολή Άρτας (1903-1940)”, Πρακτκά Συνεδρίου Άρτα – Ιστορία & Πολιτισμός, 2007)
Στη φωτογραφία “1930-31 : Συμμαθητές Ιεροδιδασκαλείου Άρτης”
(Φωτο από προσωπικό αρχείο Σπύρου Παπαγεωργίου όπως δημοσιεύτηκε στο βιβλίο της Κ. Γιώτη ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΡΤΑΣ (1903-1940), Άρτα, 2013)

Ο ιεροσπουδαστής δεξιά στη φωτογραφία (που χρονολογείται στα τέλη του ’20) είναι ο Τηλέμαχος Ν. Βαδιβούλης, ο αριστερά δυστυχώς μάς είναι άγνωστος.

—————
1954 : Οι ομάδες των Μελισσουργών (δεξιά) και των Πραμάντων (αριστερά) πριν την αναμέτρηση στους Μελισσουργούς. Μπορείτε να διαβάσετε τα ονόματα στο πρώτο σχόλιο. (Φωτο & Παρουσίαση Κ. Μπανιάς)


Άσσοι του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Άρτας κατά την περίοδο 1953 – 1960 : Βασίλης Ματσούκας και Γιάννης Τζαχρήστας. (Φωτο & Παρουσίαση Κ. Μπανιάς)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, 1956
———————-
Ν. Νεοχωρίτης, Π. Μπουραντάς, Α. Νασιούλας, Γ. Πετανίτης, Λ. Κωστής, Γ. Κολιός, Ν. Μαστρογιάννης, Λ. Γαλήνας, Γ. Παπαποστόλης, Σ. Τσιτσιμπρίκος, Ι. Κολοβός, Ι. Τζαχρήστας, Κ. Παπαγιάννης, Σπυράκης, Π. Ραβανός, Χ. Βαίτσης, Σ. Δεληκούρας. Μπροστά με τη μπάλα ο Μάκης Γκιζέρης. (Φωτο & Σχόλιο Κ. Μπανιάς)

Και τα ονόματα…..

Τα ΠΡΑΜΑΝΤΑ κάτω από τα Τζουμέρκα – Δεκαετία 60. Μια υπέροχη φωτογραφία του ορειβάτη Α. Βερτόδουλου από το Λεύκωμα Ήπειρος, 1995.

Οι ελληνοδιδάσκαλοι των Αγνάντων Βασίλειος και Γεώργιος Καψάλης, εκδρομή στα Πράμαντα, μετά του διδασκάλου Νικολάου Στεργίου και του Παναγιώτη Μαυροπάνου. Δίπλα από τον Β. Καψάλη ο μαθητής του Ε. Σ. Αγνάντων Δημήτριος Χ. Ζάραγκας.
(Φωτο από το βιβλίο ΑΓΝΑΝΤΑ, Σ. Φίλος, Αθήνα, 1989)

————————-
“Με τη Συνθήκη του Βερολίνου του έτους 1878 προσηρτήθησαν στην τότε ελεύθερη Ελλάδα η Θεσσαλία και από την Ήπειρο μόνον η Άρτα και τμήμα του νομού της. Ο τότε μεγαλοεπιχειρηματίας Ανδρέας Συγγρός, εκμεταλλευόμενος το γεγονός, έλαβε την άδεια από την τότε Κυβέρνησιν, λαβούσαν μάλιστα μορφήν νόμου, να δημιουργήσει τράπεζα στις περιοχές αυτές, καθόσον δεν υπήρχε ουδεμία άλλη και όχι μόνον αυτό, αλλά να έχει η τράπεζα αυτή το αποκλειστικό προνόμιο εκδόσεως και κυκλοφορίας τραπεζογραμματίων (χαρτονομισμάτων) στις προσηρτημένες περιοχές, που ως φυσικόν θα εκυκλοφόρουν και εις την υπόλοιπον Ελλάδα.
Αυτό περιόριζε το αποκλειστικό προνόμιο εκδόσεως και κυκλοφορίας τραπεζογραμματίων, που είχε μόνον η Εθνική Τράπεζα από το έτος 1841 για την ελεύθερη Ελλάδα και τις συναλλαγές με το εξωτερικό. Το έτος 1882, ο Ανδρέας Συγγρός και ομάδα Γάλλων τραπεζιτών ίδρυσαν την Προνομιούχο Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας με έδρα το Βόλο και υποκαταστήματα στην Λάρισα, Αλμυρό, Καλαμπάκα, Τρίκαλα, Άρτα και Αθήνα. Εκυκλοφόρησε το έτος 1882 τραπεζογραμμάτια των 25 και 100 δρχ. – τα έτη 1887 και 1888 τραπεζογραμμάτια των 25 και 100 δραχ. και τα έτη 1885 και 1897 κερματικά γραμμάτια των 1 και 2 δραχ.
Κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του έτους 1897 η προσωρινή κατάληψη της Θεσσαλίας από τους Τούρκους διέκοψεν επ’ ολίγον την λειτουργία της Τράπεζας, αλλά και η εν γένει κακοδιαχείρησις και αι οικονομικαί πιέσεις των Γάλλων τραπεζιτών συνετέλεσαν ώστε να περιέλθει η Τράπεζα εις μειονεκτικήν θέσιν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πανικός μεταξύ των καταθετών και των συναλλασσομένων με αυτήν, επιτεινομένου λόγω του κατά μήνα Φεβρουάριον θανάτου του Ανδρέα Συγγρού.
Κατόπιν αυτών και προς αποφυγήν περαιτέρω προβλημάτων εις βάρος των καταθετών της, έγινε συμφωνία μεταξύ της τότε Κυβερνήσεως, της Εθνικής Τράπεζας και της Τράπεζας Ηπειροθεσσαλίας, βάσει της οποίας περί τα τέλη του έτους 1899 η Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας συγχωνεύτηκε με την Εθνική Τράπεζα, η οποία ανέλαβε να εκπληρώσει τας υποχρεώσεις της,
Ετσι έληξε η ιστορία αυτής της Τράπεζας…..”(Πηγή : Άρθρο του Δικηγόρου Χ. Τούση στην Ηπειρωτική Εταιρεία, τχ. 176, 1991)
Στη φωτογραφία “Χαρτονόμισμα των 10 δραχμών της Τράπεζας Ηπειροθεσσαλίας το οποίο τυπώθηκε λιθογραφικά στο Παρίσι”. (Πηγή : ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2002 του Συλλόγου υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας)

———————-
“Από του χωρίου Καλέντζι οδός βαίνουσα παρά το βόρειον άκρον της μικράς πεδιάδος, φέρει εις το χωρίον Πλέσσια. Κείμενον επί ομαλού εδάφους και οικούμενον υπό 80 οικογ. γεωργών και αγωγέων, υδρευομένων εκ τριών φρεάτων διατηρούντων το ύδωρ αυτών.
Μεσημβρινώς τούτου 15’ της ώρας και εις απόστασιν 45’ ώρας από του χωρίου Κορύτιανη, κείται, εις το προς Μ άκρον της πεδιάδος, και επί πετρώδους εδάφους το χωρίο Βαλτσιώρα, οικούμενον υπό 20 οικογ. γεωργών και κτηνοτρόφων, υδρευομένων εκ καλής πηγής, διατηρούσης το ύδωρ αυτής και διατρεφόντων μελίσσας. Ύπερθεν, ήτοι Μ τούτου και επί των Β κλιτύων του όρους Ξηροβούνι υπάρχουσι δύο βρύσες….”
(Πηγή : ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΝ ΗΠΕΙΡΟΥ, Ν. Θ. Σχινάς, Εν Αθήναις, 1897)
*Στα Πλαίσια μεταφέρθηκε την άνοιξη του 1944 το Γενικό στρατηγείο του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ).
Στη φωτογραφία “Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1653 ; ) στα Πλαίσια Κατσανοχωρίων”
(Πηγή Λεύκωμα ΗΠΕΙΡΟΣ, Α. Βερτόδουλος, Γιάννινα, 1995)
